Жүрек сыры. Секрет сердца. Нариман Абылайулы. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Нариман Абылайулы
Издательство: Издательские решения
Серия:
Жанр произведения: Поэзия
Год издания: 0
isbn: 9785449020437
Скачать книгу
он не может свои чувства открыть Но безусловно, он не может без нее жить

      И ты сестренка жди его

      И не отправляйся в путь без него…

      25 маусым түңгі 12-ден кейін 2011 жыл алғашқы екі жолынан басқа

      Мне пофиг, кто что скажет И никто мне не докажет Что я хороший или плохой И никто не назовет

      Меня лидером или шохой Себя – хорошим не считаю И не мало книжек я читаю Когда ответ я не знаю Словно, как свеча таю

      25 маусым шілде сағат 00/26 – 00/50 бітірдім

      Мы даже не знаем

      Как близко нам наши враги И не подумав мы делаем

      Не верные поступки и шаги Наше золото – это наши дети И появляются они на свет Но не задумываемся мы

      Содержать сможем ли или нет? Можем, не можем эта уже другая тема

      Но, что поделаешь, эта наша главная проблема Низкий поклон, всем нашим женщинам

      И скажу от чистого сердце: «спасибо вам!» Мы – мужчины, словно по реке плывем

      И благодаря женщин – мы живем Они готовят, и стирают

      И нас любят, и ласкают

      И мы тоже любим, ценим их

      И это они прекрасно знают.

      30 маусым 2011 жыл 7/50— 21/00 бітірдім

      Жан анамның құлыншағымын Өзі жоқ болса, өзін сағынамын Жан анам, жан аяулым

      Өзіңе осы өлеңімді арнадым

      Мен үшін, бар күшіңді аямай, барыңды саласың

      «Балам, балам», – деп мені бағып-қағып, жатасың Бір өзің мені қуантып, жұбатасың

      Мені көрген сайын бетімнен сүйіп, қуанасың Менде ана қуанып, шаттанамын

      Сен сияқты анамның бар екеніне мақтанамын Əр ана сүйеді өз баласын

      Бұған жоқ менің таласым Көрдің бе сен бауырым Баласын сүймеген анасын? Орысша біз сөйлеміз

      Ана, ана демей «мама» дейміз Қайткенде де, қай тілде сөйлесек Анамызды сүйіп, құрметтесек Қартайғанда оларды

      Бағып— қағып біз жүрсек Осы жерде қуанады жан ана

      Күліп, ойнап, шаттанып кетеді балаша

      «Балам, өсіп, бағып жатыр ол мені Бұдан артық жоқ арманым деп

      Əрдайым мақтан тұтып жүреді ол сені!!!! 1 шілде 2011 жыл 12/45 – 13—55 аралығында

      Елінің дербестігін сақтауға тырысты Ғасырлар бойы ата-бабам соғысты

      Ал енді мен қазақпын деп мақтанамын Шетте жүрсем сағынамын

      Қазақ елім ардақты деп Жария салып, шаттанамын

      Шындық – адамның жанына батады Секілді бір мұз боп қатады Тыңдашы мені, халайық

      Өзіміз туралы шындығымызды айтайық Өзімізді атаймыз солтүстік, не оңтүстік Тең бе, тең емес пе, амал жоқ бөлістік Бөлдік өзімізді бір затты бөлгендей

      Бар нəрсеге өзіміздің қолымыз жеткендей Болар іс болды не істейсің

      Менің осы сөзіме енді не дейсің? Мұхамеджан Тазабеков атамыздың айтқанын

      Есіңе сенің бір сөзін салайын

      «Солардың ұрпағы деп біз мақтанамыз Парыз бен сүннетің жоқ орындалған Аталарға тартып туған ұрпақ болып Тілегің көп болса екен қабыл болған»

      1 шілде 2011 жыл

      Как свою маму буду тебя любить И без тебя мне трудно жить

      Буду тебя вечно на руках таскать (носить) Всегда