Μένων. Платон

εξαρτάται εκ της αγαθής θελήσεως, ουδόλως θα παραμελήσω και διά σε και δι' εμέ· αλλά, νομίζω, δεν θα είμαι ικανός να ειπώ πολλά τοιαύτα· έλα τόρα όμως, προσπάθησε και συ να μου πληρώσης την υπόσχεσίν σου και να μου ειπής τελείως τι είναι αρετή· παύσε δε να κάνης πολλά εκ του ενός, όπως λέγουν συνήθως σκώπτοντες, εκείνοι οι οποίοι τσακίζουν (σπάζουν), αλλ' αφού αφήσης την αρετήν μέσα εις την ολότητα και ακεραιότητα (αρτιότητά) της, ειπέ μου, τι είναι αρετή· τα δε παραδείγματα τα έχεις ήδη πάρει από εμέ.

      Μένων

      Μου φαίνεται λοιπόν, Σωκράτη, ότι αρετή είναι, όπως λέγει ο ποιητής, εκείνη η οποία χαίρει διά τα καλά, και η οποία δύναται να παρέχη αυτά. Έτσι και εγώ ονομάζω την αρετήν, την διάθεσιν δηλονότι του ανθρώπου, ο οποίος επιθυμεί τα καλά και ταυτοχρόνως δύναται να τα προμηθεύεται (απολαμβάνη).

      Σωκράτης

      Άρα λέγεις, ότι εκείνος ο οποίος επιθυμεί τα καλά, είναι και επιθυμητής των αγαθών;

      Μένων

      Βεβαίως.

      Σωκράτης

      Υπάρχουν λοιπόν άνθρωποι, οι οποίοι επιθυμούν τα κακά και άλλοι τα αγαθά; Και δεν σου φαίνεται, αγαπητέ, ότι όλοι επιθυμούν τ' αγαθά;

      Μένων

      Όχι, δεν φαίνεται εις εμένα τουλάχιστον.

      Σωκράτης

      Αλλ' ότι είναι μερικοί, που επιθυμούν τα κακά;

      Μένων

      Ναι.

      Σωκράτης

      Θέλεις να ειπής ότι, νομίζοντες τα κακά ότι είναι αγαθά, επιθυμούσιν αυτά, ή ότι, ενώ γινώσκουν ότι είναι κακά, όμως τα επιθυμούν;