Жуда улуғ нигоҳни кўрдим.
Бобом отган она Мамонтнинг
Гуноҳига мен қўрқиб турдим.
Томирдаги қоним кўп қадим,
Гарчи кўп бор тиғ урди риё.
Бухорийнинг таҳоратидан
Қолган сувга юз чайгил, Дунё.
Эй, сен, кўкка бир бор боқмаган,
Руҳи – банди, мудраган юрак.
Боланг «нон» деб қўл чўзган пайти,
Сенга Қуддус нимага керак!?
Панамангни ечгин бошингдан,
Мен дўппимни олай қўлимга.
Маҳатмани отган қотил ҳам
Кимга ўхшар, сенгами, менга?
Бунда чекма – димиқди олам,
Руҳиятни тутунлар қучди.
Уйғонолмай чирпанар болам,
Оёқлари Озонни тешди.
Брунони ёқиб, сўнг унинг
Ёруғида ўқ йўнган, эй, кин,
Шарқ кўтарган машъала томон
Етсин дея айланар замин.
Бир карвонда кетаётирмиз,
Кетаяпмиз, йўлдошим, ишон.
Нечун совуқ зерикишингга
Пайғамбарлар бўлсинлар нишон?
Айтмай десам, айтмоқ – менга фарз,
Ёзмай десам, юрак тўла шеър.
Боққил, қандай кенгдир бу олам,
Қара қандай айланади ер,
Бешик каби чайқалади ер.
ТАВАЛЛО
Қувганин осон тутгувчи,
Қочгандан олисга кетгувчи,
Кутганни муҳтарам этгувчи,
Собирни мукаррам этгувчи,
Унутганни унутгувчи,
Охир нуқтани битгувчи,
Яратган Эгам, асрагил!
Игнанинг тешикларидан
Туянинг ўтганин кўргандим.
Оқ бошли бир илон экан,
Муллабобо деб боргандим,
Думи билан қамчи урди,
Шундан қўрқишни ўргандим,
Ё Раб, ўшал баҳорда мен
Энди олтига киргандим,
Охир лойим уқотгувчи,
Яратган Эгам, асрагил!
Онажон қўлимдан тутарди,
Калимамни ўргатарди,
Сўнг «Кунтуғмиш»ни айтарди,
Олов гуриллаб ётарди,
Аёз бўридай қотарди,
Отам юлдузни отарди,
Итлар қўрқувдай кетарди,
Уйқу инсофдай битарди,
Ўшал кечаларимни эслатган,
Яратган Эгам, асрагил!
«Алиф» деб саводим чиққанда,
Алифдек қад кериб боққанда,
Сулувлар кулгуси ёққанда,
Шамоли жонимни ёққанда,
Тепалар гуллола таққанда,
Ойсанам қўзисин боққанда,
Баҳодир говмишин соққанда,
Қўлимдан бир чаён чаққанда,
Уйгача етказиб келганим,
Яратган Эгам, асрагил!
Оғалар ҳарбийда юрганда,
Оламнинг ғарбида турганда,
Тушида ватанни кўрганда,
Оналар алаҳлаб турганда,
Ёшим китобга югурганда,
Ит калта-калта ҳурганда,
Арчани яшинлар урганда,
Оталар жим хаёл сурганда,
Ўйлаганларимни эслатган,
Яратган Эгам, асрагил!
Қувганин осон тутгувчи,
Қочгандан олисга кетгувчи,
Кутганни