Улардан ўлиб ҳам қутилмоқ қийин,
То иблис бор экан, яшарлар аниқ.
Иғво, бўҳтон, туҳмат – қуроли тайин,
Эсга келмас дўзах гулҳани ёниқ.
Қулоққа чалинар бадбин қилмишлар,
Тасалли айтурман ўзимга ўзим.
Ёмон эмас, дейман, қилганим ишлар,
Элимнинг олдида ёруғдир юзим.
Курашдан безганман, бўлсинлар ғолиб,
Дунёни кўтариб кетмаслар, охир?!
Кун келар, ажалга бўлурлар мағлуб,
Аллоҳ қудратини қилажак зоҳир.
ТАШРИФ
Бахтнинг этагини тутганлар, айтинг,
Иқболни энтикиб кутганлар, айтин.
Шоҳона асарлар битганлар, айтинг,
Мақсудига комил етганлар, айтинг.
Осон бўлмагандир саодат йўли,
Ранжитгандир, балким, рақобат йўли?
Текис эмас, одамзод сабот йўли,
Ҳам жозибали, ҳам синоат йўли.
Ёнма-ён сиз билан келяпман бу кун,
Йўл юриб, нимадир биляпман бу кун.
Омадни ахтарув қиляпман бу кун,
Гоҳо йиғлаб, гоҳо куляпман бу кун.
Узанган сўқмоғим тўсдилар атай,
Қароқчи зўрайиб, ўсдилар, атай.
Камонин ҳозирлаб, пўсдилар, атай,
Умидим чинорин кесдилар, атай.
Адашдим сарсона, саҳрода, чўлда,
Манзил сароб эди ўнг ила сўлда.
Ҳамду сано, шукрим ифода тилда,
Ҳавони чангаллаб турардим қўлда.
Бахтимни изладим, етмадим, бироқ,
Парвона, аҳдимдан қайтмадим, бироқ.
Мултамас шевасин айтмадим, бироқ,
Ёпишиб, баридан тутмадим, бироқ.
У саҳий, донишманд, билади саъйим,
Истаса, бехато топади жойим.
Юз бурса, ташрифга чиқарман қойим,
Иноят манбаи қодир Худойим.
ЧИНОРЛАР
Шаҳар кўчасини безади чинор,
Қаддини кўтарди осмонга мағрур.
Саф чекди яшилтўн пўрвиқор минор,
Саратон чиллада сояси сурур.
Азамат қоматда ёйилган шоҳлар,
Писандга илмайди оташ нафасни.
Ердан қувват олиб, гуркираш хоҳлар,
Чидами қўзғотар дилда ҳавасни.
Мушкулдир ниҳолга иссиқ иқлимда,
Ташналик бир сира, туфроқ заранг, денг.
Маҳорат, тажриба, гап бор билимда,
Парвариш эҳтиёж муҳаббатга тенг.
Ўн йилда улғайди, кечди ўттиз йил,
Қаршига кўрк берди юз минглаб чинор.
Юрганлар завқ олар, соя-салқин йўл,
Толиқиш бегона, масофа ўнар.
Ишга тушди бир кун арра, болталар,
Бир бошдан кесилди чинорман деган.
Ўтинлик пулидан тўлди халталар,
Бойиб қолди неча муздини еган.
Бировлар экдилар, яхшийди ният,
Шаҳримиз ораста эди жуда ҳам.
Бировлар кесдилар, виждон учун ёт,
Кўчалар яланғоч, энди файзи кам.
ХАТАР
Аввало, ўзимга ёқишим лозим,
Бошқадан не учун ўпкалаш хожат?
Ҳурматим қилганлар, сизларга таъзим,
Яхшилар сабабки, яшайди нажот.
Орада кўп