Гоҳ эса тош янглиғ томоғимдадир.
Туғродай руҳимда – байроғимдадир,
Ичимда, лек менинг фироғимдадир,
Тўлдирса шул нуқта тўлдиргай мени.
Манимдир ул, маним, инграб ўткардим,
Салкам эллик йилни мунграб ўткардим,
Қардош, сен билмайсан, ҳўнграб ўткардим,
Йўталмоқ бўлсам гар ўйлаб йўталдим,
Оғир ботмасин деб сенга йўталим,
Кулдирса шул нуқта кулдиргай мени.
Сиёсат элларни ҳамон нўхталар,
Лек мени бир таскин, ишонч қутқарар:
Бу миллат ўзлигин ҳали уҳдалар,
Болалар туғилар – тугик муштчалар –
Идроклари ичра қизғиш нуқталар.
Бўлдирса шул нуқта бўлдиргай мени.
Ўтмишим барбоду ҳозирим йўқдир,
Шу ёлғиз бошимда нозирим чўхдир,
Мустафо боламдай ботирим кўпдир,
Эҳтимол ёнғинга дўнгувчи чўғдир,
Балки тузум менга атаган ўқдир,
Ўлдирса шун нуқта ўлдиргай мени.
? ? ?
Чор тарафга жовдирамай йўталсак бўладими?
Ёрдаги нон ушоғини кўтарсак бўладими?
Бўладими бу дунёда озгина хуруж қилсак,
Ўзимизнинг уйимизда ош ё ширгуруч қилсак?
Саҳар туриб эмин-эркин ёнғоқ чақсак майлими?
Ёримизнинг зулфларига гуллар тақсак майлими?
Бўладими уйимизнинг деворига мих қоқсак,
Чўзилсак ё деразадан мовий осмонга боқсак?
Етмиш йилда бирор марта суюнсак бўладими?
Муҳрланган кечаларда куюнсак бўладими?
Бўладими бу ҳаводан бизлар ҳам нафас олсак,
Бозор бориб майиз олсак, қуш олсак, қафас олсак?
Ўзимизнинг номимиздан бир сўз десак майлими?
Боқиб юрган қўйимизни сўйиб есак майлими?
Бўладими итимизга суяк-сўнгак ташласак,
Отимизнинг ёлларини, сағринини қашласак?
Ёнбош ташлаб, сўримизда чойлар ичсак майлими?
Терлаб кетсак, тўнимизни тандан ечсак майлими?
Бўладими ўзимизнинг сувимиздан юз ювсак,
Ўйлар сурсак, беда ўрсак, ўтирсак ё йўл юрсак?
Майлими биз ўзимизнинг ҳовлимизни супурсак,
Сизнинг силлиқ юзингизга қуюқ қилиб тупурсак?
Биз ҳам сизга бир марта тик қарасак бўладими?
Айтинг энди, бу дунёда яшасак бўладими?
«Тийрамоҳ тоғ ила тошимга тушган…»
Тийрамоҳ тоғ ила тошимга тушган,
Тоғ ила тошимдан қошимга тушган,
Шом чоғи бир хазон ошимга тушган.
Соҳилларда йиғлар қаро тошларим,
Тошлар қаролиги бошимга тушган.
Жарлар сийнасидан сизган изтироб,
Лойшувоқ томларда юзган изтироб.
Кўнгил – ёмғирларда қолган устурлоб,
Сийрак чорбоғларни ишғол айлабон
Сариқ лашкар ётар қуюқ, уюшган.
Мен сени унутдим, дунё ҳийласи,
Макру адовати, кину кийнаси.
Бобомнинг қийшайиб қолган чайласи,
Похолин ёпиниб яланғоч қирда,
Ҳўл шамоллар ичра қулаб, қунушган.
Ҳазин