МАНГУ АФСОНА. Ҳусан Мақсуд. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Ҳусан Мақсуд
Издательство: SHARQ
Серия:
Жанр произведения:
Год издания: 0
isbn:
Скачать книгу
Бошқа не деб айтарман,

      Четга йиғиштириб қўй ишларингни.

      Бир кун жомадонда олиб қайтарман,

      Фақат сенга – сендан кетишларимни…

      Талант БЕК ижоди асосини шундай дардчил, аммо ўктам, изтиробли, аммо завқ уйғотувчи, шиддатли, аммо мусиқий битиклар ташкил этади. Булар адабиётнинг муҳим хусусиятлари ҳамда ўқирман меҳрига сазовор бўлиш сирларидир…

Муҳайё ЙЎЛДОШФилология фанлари номзодиЎзМУ ўқитувчиси,Адиба ДАВЛАТОВАФилология фанлари номзодиЎзМУ ўқитувчиси

      КЕЛАЖАККА МАКТУБ

      КЕЛАЖАККА МАКТУБ

      Тақдир чегаланиб учар тақвимдан.

      Қари дарахтларнинг шохи гуллаган.

      Шамоллаган қушлар очила бошлар.

      Чангир буюклигин сезмаган тупроқ.

      Гулчамбар тақмагил шобуксуворим.

      Озодлик ярашгай ҳаттоки отга.

      Намхуш таралади соғилган булут.

      Сигирнинг думида ғужғон пашшалар.

      Ҳилпираб турибди ватан байроғи.

      Маним ҳасратимга елка тутмангиз.

      Ахир, муҳтожликдан жудаям баланд

      Ўзим кўтараман ўз жасадимни.

7.07.2013

      МЕН КЕЛДИМ, САМАРҚАНД…

      Мен келдим, Самарқанд – пештоқи фалак!

      Мақбарада ётган Туркон Оқодир.

      Кўк узра чирмашган овозим ҳалак,

      Ватан тупроғида изим оқадир.

      Кўкайи кўклаган отам орзуси…

      Кечир. Мен шоирман! Онажон, кўник.

      Ўзгариб бормакда фалакнинг туси,

      Чўққига қарайман. Кўзларим сўник.

      Бургут болалари – титраб турган жон.

      Мен умримдан буюк ёлғонлар титдим.

      Қушларга мақтандим: онам меҳрибон

      Ҳамда қанча хатлар соғиниб битдим.

      Бахтсиз болалигим олис ақида,

      Топгани ғам бўлган, йўқотгани ҳам…

      Айтгил, қандай ёзсин меҳр ҳақида,

      Бирда меҳризори бўлмаган одам?!

      Бесамар йилларим… Сарсон кезгайман.

      Ўтмишим ётибди қайда бўғилиб.

      Яшагим келади қайта туғилиб…

      Шеър ёзмаслик нима?.. Унга ҳам шайман!

      О, сўзлар! Ишлатма. Бу буғдой қишки…

      Кечганим ҳаётдир. Ичганим шароб.

      Остонанг чангида бўлганман хароб,

      Озғин жуссам қолди. Тугатган ишқим.

      Энди на шукуҳ бор! Қара! Жасадман…

      Оналар бор ўғлин жангга шайлаган,

      Оналар бор ўғлин шоҳ деб сайлаган,

      Кўраяпсанми, қандай қора ҳасадман!

      Биламан. Барчаси сен учун бир пул.

      Шеърим-ку арзимас сариқчақага…

      Парвозим бургутдек. Онажон, шод бўл,

      Ахир, ўхшамайман шонсиз бақага.

      Заминдан отилдим. Нишоним қайда?

      Фалакнинг қаърига санчилади ўқ.

      Қарилик майда гап. Ўлим ҳам майда.

      Она! Ишонмайман ажалга… Йўқ-йўқ!

      Кошкийди умримни умрингга берсам,

      Берсам яшамакнинг мангу бахтини,

      Сенга