ТАНЛАНГАН АСАРЛАР. Нурмуҳаммад Исроилов. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Нурмуҳаммад Исроилов
Издательство: SHARQ
Серия:
Жанр произведения:
Год издания: 0
isbn:
Скачать книгу
ҲАҚИДА

      Қуёш, сени кўкнинг орзуси дерлар,

      Ёруғ юзлигингнинг шуми боиси:

      Сендан зиё олмиш нурга зор ерлар,

      Орзудай зарингнинг йўқ ниҳояси.

      Ошиқ инсоннинг ҳам орузлари мўл,

      Демакки ҳар жойда қуёш яширин.

      Билиб қўй, азизим қуёш, билиб қўй

      Орзуманд кўнгилнинг қуёш таширин.

      Қанот боғлаб инсон орзулари гар

      Учгудай бўлса-ю, кўкларга осон

      Сонсиз қуёшларни улкан бағрига

      Сиғдиролмас эди, эҳтимол, осмон.

* * *

      Майли, нуқта бўлай, майлига.

      Нуқта санасинлар мени оламда.

      Йўқ, берилиб ҳасрат майлига,

      Асло дод солмагум аламдан.

      Фақат нуқта бўлай маънога эга.

      Кулувчи нуқта бўлай,

      Умид ва ишқ достонининг сўнгига

      Қўйилувчи нуқта бўлай.

      МЕНИНГ КЕМАМ

      Фазо кемасини эмас, нада бир содда

      Самолёт бошқарганман.

      Кўнгил парвоз тилар ушбу соатда

      Юксак-юксакларга ошиқарканман.

      Кема ясайдилар, қайдадир мени

      Одамлар бу ҳақда қилмайин огоҳ,

      Қачондир шу улкан кемага миниб

      Кўкларни этсин деб қароргоҳ.

      Кема ясайдилар қайдадир менга…

      ТОНГГИ ТОҒ

      Мағрур чўккаламиш нур кўрпачада,

      Гўё юксакларга зар қалаб келган.

      Гўё одамларга зўр ўркачида

      Олтинрўй қуёшни орқалаб келган.

* * *

      Нур излади одам, олов излади,

      Юлдузлар сеҳрига толди хаёли.

      Тинмади изламоқ хислати,

      Меҳнат, машаққатда гул очди толе.

      Илк бор ерга чирой берди одамзод —

      Гўзаллик қадрини эътиборлади.

      Илк бор чироқ ёқди ерда одамзод;

      Акси қуёш бўлиб кўкда порлади.

      ЙЎЛДА

      Йўлдаман, ҳў, ўша юлдуздан сўраб,

      Сен сари ошиқар юрак бу айём.

      Қўнғир рўмолини бўйнига ўраб,

      Мен билан ёнма-ён ўрмалар оқшом.

      Сенинг дийдорингга тўймоқчи бўлиб,

      Ой ҳам кўтарилди: бир олтин анор.

      Йўқ, йўқ, ой эмас, бу – қоронғи йўлим

      Ёритмоқ ўйида сен илган фанор…

      Йўлдаман, ҳў, ўша юлдуздан сўраб

      Сен сари ошиқар юрак бу айём.

* * *

      Нурли қиёс изла,

      қиёс изла, юрак,

      Ҳаёт ишқи билан созингни созла,

      Шеърга жило изла,

      зиё изла, юрак,

      Сўзнинг қимматини зарга қиёсла.

      Тонглар тиниқлигин кўриб ҳисларда,

      Умрингни баҳорга қиёс кўр, юрак,

      Асло тинма, тинма қиёс изларда

      Олмос қарашларда қуёш кўр, юрак.

      Қўшиққа қўш неки нурли қиёс бор,

      Фақат фарқла бедардлигу дардликни, юрак,

      Қиёс этакўрма зинҳор-базинҳор

      Номардликка мардликни юрак.

* * *

      Кузак япроқларга зарҳал югуртиб,

      Олтинларга кўмди борлиқ боғини.

      Сўнгги яшилликни кўзимга суртиб,

      Ўйчан кузатаман гул титроғини.

      Хазон тўкса ҳамки шамоллар изғиб,

      Юракда