Безгә дә якын иде.
Синдә генә, синдә генә
Иң матур хатын иде.
Синең Ләйләң булгандыр ул,
Алиһәң иде микән?
Йолдыз иде, сүнде инде –
Әллә күз тиде микән?
Үзе сүнде, гүзәллеге
Калды безнең хәтердә…
Сине ничек юатырга,
Тагын ниләр әйтергә?
Үзең генә беләсеңдер
Ничек авыр булуын…
Югалтты шул инде Илеш
Үзенең бер сылуын.
Гатиянең юклыгына
Һич ышанып беталмыйм.
Хәлләреңне бик тә аңлыйм,
Ярдәм генә итәлмыйм.
9.11.05
Вәхшилек
Ерткыч җанварлар күбәйде
Кешеләр арасында.
Каян шулкадәр кансызлык
Бу адәм баласында?!
Арта бара арабызда
Кансызлар, җанкыярлар.
Ул канкоярларны кемнәр
Кайчан ничек тыярлар?
Фәлән итим, төгән итим
Чорыңны, дәвереңне!..
Кеше үтерү үзе бер
Һөнәргә әверелде.
Шушыларны уйлыймын да
Мин имәнеп китәмен.
Әйтерсең лә белми алар
Үлемнең ни икәнен.
Ах, вәхшиләр! Тарихларда
Калыр кара даннары…
Үзләренең дә беркөнне
Тамар кара каннары…
Юктыр аларның бер кат та
Үлеп караганнары.
22.03.05
Шагыйрь
Әллә кем дә түгел кебек.
Әллә кем дә түгел кебек,
Гап-гади бер кеше.
Шигырь язу – бар белгәне,
Бар эшләгән эше.
Бер карасаң, патша кебек,
Бер карасаң – гыйбад.
Безгә аның үзе түгел,
Гыйбадлыгы кыйбат.
Бер карасаң, әүлия ул,
Бер карасаң – салмыш.
Кайсы чакта хактыр да ул,
Кайсы чакта – ялгыш…
Үзе акыл иясе ул,
Үзе исә җүләр.
Ул шул акыллы килеш тә
Җүләр булып үләр.
Әллә кем дә түгел кебек,
Ә бит нинди сүзе!
Нинди генә булса да ул –
Милләтенең йөзе.
Гадәти бер кеше шундый
Сәер буламыни…
Була… Сәер булмаса, ул
Шагыйрь буламыни?!
20.03.05
…заман
Иркәләнер заман түгел,
Әрнер һәм сызлар заман…
Моңланыр, җырлар заман бу,
Утырып елар заман…
Әхлакка түгел, акчага
Башларны орган заман…
Орлыксыз чәчкән заман бу,
Чәчми дә урган заман…
Азгын заман, азган заман,
Үзең дә азар заман…
Шигырь язар заман түгел,
Акылдан язар заман…
Юләр кебек, тик торганнан
Авызын ерган заман…
Бигрәк озакка китте бу –
Һич узмый торган заман…
24.03.04
Бик тырышсам…
Шактый җыелган эшләрем,
Кылган гамәлләрем…
Тырыштым инде, тырмаштым,
Таптым