kultury Ubaid i tam zaczął rozwijać swoją hipotezę dotyczącą prawdziwego znaczenia biblijnego Edenu. Jedna wskazówka leżała w językoznawstwie: słowo “Eden” lub “Edym” wskazuje przede wszystkim na Sumer, region Mezopotamii, gdzie powstał pierwszy na świecie język pisany. Stało się to w III tysiącleciu pne, czyli ponad 3 tysiące lat po powstaniu kultury Ubeid. Wśród Sumerów, słowo “Eden” oznaczało po prostu “żyzną równinę”. Słowo “Adam” pojawiło się również w piśmie klinowym, oznaczając coś w rodzaju “osady na równinie”. Chociaż oba te słowa po raz pierwszy znaleziono u Sumerów, wraz z nazwami takimi jak Ur i Uruk, nie są pochodzenia sumeryjskiego. Genialny asyriolog B. Landsberger wysunął w 1943 r. teorię, że te nazwy były wszystkim, co pozostało z języka ludów, który istniał jeszcze zanim Sumerowie Landsberger nazwali ten przedsumeryjski język “proto- Eufratyczny”. lub sugestie, że ludzie, którzy mówili tym językiem, należeli do cywilizacji Ubeid. Już istniejące słowa połączyły się z językiem Sumerów i znalazły odzwierciedlenie w piśmie. A dzięki pisaniu słowo “Eden” przeniknęło do mitologii jako symbol żyznego i żyznego miejsca.
