“Çöl soyuqdu, gəl otağa çıxaq.”
Gənc rizanmaq qaşlarını qaldırıb təəccüblə baxdı.
Eçso əlini alnına vurub “Bağışla,” deyə üzr istədi. “Buranın yataqxana olduğu həmişə yadımdan çıxır. Burda gözlə, bir şey geyinib gəlirəm,” deyib pilləkənlə otağına çıxdı.
Bir müddət sonra hər ikisi şəhərin qərbə uzanan mərkəzi küçəsi ilə gedirdilər. Eçso içinə düşdüyü vəziyyətdən bir az olsun uzaqlaşmaq üçün bu fürsəti dəyərləndirməyin yaxşı fikir olduğunu düşünmüşdü. Üzünü qırxıb saçını qaydasına salmış, təmiz paltarlarından axırıncısını geyinmişdi.
“İnana bilmirəm ki sənlə bu cür rəftar edirlər,” dedi Selley. “Onlara nə qədər yaxşı olduğunu dəfələrlə isbat etmisən, özü də aldığın qısa təlimə baxmayaraq. Onlar isə… Deyirsən ustad Elion da müşahidə heyətinin qərarına təsir edə bilmədi?”
Eçso sadəcə başını yellədi. Elion, hazırda Azarın tək hakimi olsa da bu vəzifəsi tam rəsmi deyildi. Üçlüyün ölümü haqda yalnız yüksək təbəqə hakimiyyətin xəbəri vardı və çoxları Elionu müvəqqəti baş idarəçi kimi qəbul edirdi. Köhnə hakimiyyəti dəstəkləyən ekrolar isə onu dəyişmək üçün bəhanə axtarırdılar. Belə bir vəziyyətdə Elionun, onun səhvlərini yuyaraq bütün Azarı təhlükəyə atmağını Eçso da istəmirdi.
“Daha bu haqda danışmaq istəmirəm,” deyə Günəş döyüşçüsü bildirdi. Söhbəti lap çoxdan bağlamaq istəyirdi. “Onsuz da köməyi olmur.”
“Bəs indi nə etmək fikrindəsən?”
“Bilmirəm, bəlkə bir iş tapdım. Otlardan yaxşı başım çıxır. Xenera, bir neçə il sonra isə həkim ola bilərəm.”
“Həkim!” Selley dayandı. “Bu qədər əziyyətdən keçmisən ki, həkim olsan?”
Eçso onun təəccübünə cavab vermədi. Yeriməyə davam edərək gənc rizanmaqın çatmağını gözlədi “Bu mənim də istədiyim şey deyil, amma nə edə bilərəm? Mənim ordenimi aldılar,” deyə səbirlə bildirdi “Kağız üzərində nakrin olduğum yazılsa da, silah daşıma ordenim qüvvədən düşüb.”
Mərkəzi qərb yolunun sonuna çatıb, qərb meydanına girdilər.
“Mən də elə buna görə səninlə görüşmək istəyirdim,” deyə Selley, Eçsonu çəkərək boş skamyalardan birində oturdular. “Mənə sənin köməyin lazımdı. Təzə tapşırıq götürmüşəm, amma düyüşçüsüz onun öhdəsindən gələ bilmərəm.”
“İstəyirsən silahdaşın olum?”
Selley gülümsəyərək başını sürətlə silkələdi.
“Bu mümkün deyil. Mənim ordenim ləğv edilib, lap edilməsə də tapşırıq götürmək üçün nakra dərəcəsi lazımdı.”
“Təkcə nakralar tapşırıq götürə bilər?”
“Bir də methalar, amma mən heç biri deyiləm.”
Selleyin gülüşü daha da böyüdü. Zərif dodaqları arasında ağ dişləri göz qamaşdırırdı. Eçso onun niyyətini həmin an anladı.
“Yox,” deyə o an inkar etdi Eçso. “Metha olmaq fikrində deyiləm. Həm də sən nakra dərəcəsini yeni almısan, tapşırığa metha ilə getmək nüfuzunu zədələyər.”
“Nüfuz fikirləşmək vaxtı deyil. Durub mənə təklif etdikləri gicbəsəri silahdaş kimi qəbul etməyəcəm. Tapşırıq zamanı məni qoruyacaq döyüşçüyə ehtiyacım var. Həyatımı etibar edə biləcəyim əsl döyüşçüyə.”
Eçso nə deyəcəyini bilmədi. Gənc qızın səmimiliyi və fədakarlığı ona təsir etmişdi. Bir nakranın tapşırığa metha ilə getməyinə mühafizə və idarə heyətinin, hətta xalqın münasibətini yaxşı bilirdi. Buna zəiflik kimi baxılırdı.
“Onu görürsən?” deyə gənc rizanmaq Eçsoya elən lövhəsini göstərdi.
Gənc bir qadın əlindəki kağızı yapışdırmaq üçün lövhə üzərində boş yer axtarırdı.
“Bizimkilər bura köçəndə mənim altı, qardaşımın doqquz yaşı var idi. Bunu sənə danışmışam?”
Eçso başını tərpədərək “Hə, Yuxarı Baratul qəbiləsindən olduğunu demişdin,” bildirdi. “Səhv etmirəmsə atan və qardaşın sən balaca olanda itkin düşmüşdü hə?”
“Hə. Paytaxta gəldiyimiz il qardaşım itmişdi, sonra isə onu axtarmağa gedən atam. Anam o vaxt elan lövhəsinə tapşırıq yerləşdirsə də onu heç kim qəbul etməmişdi. Hər kəs çox vaxt keçdiyini və onları canlı tapmağın mümkün olmadığını bildirmişdilər. Hakimiyyət isə o vaxtlar cəsəd axtarışına mükafat ayırmırdı. Anamın məni mühafizə heyətinə təlim üçün verməyinin əsas səbəbi də elə bu olmuşdu. Çünki ümid qorumaq, həyat qorumaq qədər vacibdir,” qəmgin baxışlarını elan lövhəsindən çəkib, təbəssümlə “Bəlkə də mənim böyüdükdən sonra onları axtarmağımı istəyib,” bildirdi.
“Yaxşı, nə deyirsən, metha ordenini alacaqsan?” Eçsonun ağzının istəksiz açıldığını görüb “Bircə yox demə,” barmağını qaldıraraq onu qabaqladı. “Heç olmasa bu haqda fikirləş. Amma çox fikirləşmə, tapşırıq çox təcilidi.”
“Yaxşı Selley.”
“Söz verirsən?”
“Fikirləşməyə, hə. Amma çox ümid…”
“Əla!” deyə Selley yerindən qalxıb “İndi mən getməliyəm,” dedi. “Gənc rizanmaqlar üçün bir azdan təlim mərkəzində yığıncaq başlayacaq. Məni ötürərsən?”
Təlim mərkəzi şəhər mərkəzindən uzaqda yerləşdiyi üçün Eçso gənc qızı ötürüb, yataqxanaya qayıdana kimi hava qaralmışdı. Otağında tək oturan Günəş döyüşçüsü, Selleyin təklifi haqda düşünürdü. Gənc qızın səmimi yardım təklifi qarşısında, ona birbaşa yox deyə bilməmişdi. Amma əslində bu təklifi heç dəyərləndirmək də istəmirdi. Bu qədər əziyyətdən sonra nakra kimi şərəfli bir peşə dura-dura muzdlu döyüşçü olmaq fikrində deyildi. Elionun bütün gücü ilə ona kömək edəcəyindən əmin idi. Nəhayət sabah tezdən, Elionla söhbət etmək qərarına gəldi.
Səhəri gün Eçso lap tezdən oyanıb, şam işığında üzünü qırxıb saçını səliqəyə saldı. Çox həyacanlı idi. Nə olur olsun bu gün Elionla danışmalı idi. Hətta axşama kimi gözləmək lazım gəlsə də heç olmasa silah daşıma ordeninin bərpası üçün bir şans istəyə bilərdi.
Yola çıxanda hava hələ təzə aydınlanmağa başlamışdı. Yol boyu söyləyəcəklərini dəfələrlə məşq etdikdən sonra idarə binasının qapısı ağzında dayandı.
“Eşidirəm,” dedi qapıdakı iki nakradan biri. “Nə kömək lazımdı?”
Eçso bir az təəccübləndi. Əvvəllər belə şeylər olmurdu.
Onun bu təəccübünü görən döyüşçülər “Son zamanlar artan təhlükə səbəbindən içəri icazəsiz heç kim buraxılmır,” deyə izah etdilər. “Adınızı və