İnsanların çoxu təqdimetməni məcburi olaraq görürlər.
Əslində onların etmək istəmədikləri çətin bir işdir, hər nə bahasına olur-olsun çəkiniləcək bir şeydir. İnsanların təqdimetmə haqqında olan bu yanlış düşüncələrinin səbəbi qismən, təqdimetməni o qorxunc “kütlə arasında danışmaq” ilə bir tutmalarıdır. Qorxunc deyirəm, çünki Amerikalıların ən böyük qorxuları ilə bağlı aparılan anket sorğularında birinci
“bir nömrə” – “kütlə qarşısında danışmaq” qorxusudur. Hər zaman, hətta ölümdən də çox qorxduqları şeydir.
Əslində isə təqdimetmə “kütlə qarşısında danışmaq” deyil. Tribunanın pillələrinə qalxıb səsimizi gurlaşdıraraq, nitq söyləmək deyil. Təqdimetmə mübahisə deyil, bir bildiriş deyil. Söhbətdir, sadəcə sizin hər zaman etdiyiniz söhbət. İşin ən incə nöqtəsi sadəcə təqdimetmə etdiyiniz insanlarla da-nışdığınızın, onlarla fikirlərinizi bölüşdürdüyünüzün fərqinə
varmaqdır. Mübahisə etmirsiniz, nəsə satmırsınız, söhbət edirsiniz, onlara bir hədiyyə verirsiniz.
12
SİZİ HƏR ZAMAN MÜHAKİMƏ EDƏRLƏR
Hər şey təqdimatdır… Həqiqətən. Müdirinizlə oturub
“havadan, sudan” danışmağınız da təqdimetmədir. İş yoldaşlarınızla pivə içməyə getmək təqdimatdır. Təbii ki, mükafat da təqdimetmədir və sevgilinizin ailəsi ilə tanış olmaq da elədir. Bu vəziyyətlərin hər birində insanlar sizi mühakimə edir, haqqınızda danışarlar. Belə vəziyyətdə başqa bir vəziyyətə görə qazandıqlarınız və itirdikləriniz müxtəlif ola bilər, amma bunların hamısı təqdimetmədir. İnsanlar hər zaman sizinlə bağlı fikirlər yaradır, dəyişdirilməsi çox çətin olan fikirlər. Bu fikirlər, çox vaxt sizin olmasını ən az düşündüyünüz zamanda yaranır.
“VCU Brendsenter”, fəaliyyətdə olduğu ilk 11 il müddətində şəhər mərkəzində, önündən hər gün minlərlə insanın keçdiyi bir binada idi.
Tez-tez qapıda dayanar və üst mərtəbədə çatdırılma ofisi üçün işləyən bir cənabla söhbət edərdim. Çox gözəl insan idi və onunla söhbət etmək əyləncəli idi. Bir gün mənə
belə dedi: “Bu yeni tələbə qrupu keçən ilkilərdən daha yaxşıdır”. Bunu deməsinə bir qədər məəttəl qalmışdım. Siniflə-rimizdən birinə bir dəfə də olsun addım atmadığı üçün belə
qənaətə gəlməsi mümkünsüz görünürdü. Niyə belə düşündüyünü soruşdum. “Çünki keçən ilki uşaqlar kimi səkiyə
doluşmurlar. Biri keçərkən yoldan çəkilirlər. Hörmət etməyi bacarırlar” – deyə cavab verdi.
Hər zaman kimsə sizi dəyərləndirir. Hər şey bir təqdimetmədir.
Vəziyyətdən və ya sonda qazanacağınızdan asılı olmayaraq, sizə təqdimetməni fürsət olaraq görməyinizi tövsiyə
edirəm. Düşüncələrinizi qarşınızdakı kütlə ilə bölüşmək fürsəti, onlara özünüzü hədiyyə etmək fürsəti. Bu istər bir ofis 13
bölməsində masa qarşısında oturan insan, istərsə də Las Veqasda avtomobil satıcılarıyla dolu bir bal salonu olsun.
Təqdimetmə özünüzü onlara göstərmək fürsətidir.
Çox zaman iş mühitində təqdimatlar qrup işi olur və
bu da fərqli bir yanaşma tələb edir. Necə də olsa siz bir qrupsunuz və qrup ilk öncə qarşısındakı kütlənin bu təqdimatdan nə almasını istəməsi və ikinci olaraq bunu necə
bacaracağı mövzusunda həmfikir olmaq məcburiyyətindədir.
Qrupdakı hər kəs qrupun birgə arqumentinə qoşulmaq məcburiyyətindədir. Hər kəs qrupa qatacağı bəlli bir bacarıq və ya tərzin “axtarılan, uyğun aktyoru” olmalıdır. Əgər qrup müvəffəqiyyətli olmaq məcburiyyətindədirsə, qalibiy-yət üçün hər natiq öz üzərinə düşəni etmək məcburiyyətindədir. Növbəti hissələrdə bu barədə çox danışacağıq, amma yenə də qarşımızdakı kütləyə bir hədiyyə təqdim etdiyimizi unutmamalı və bu düşüncə tərzindən imtina etməməliyik.
Bu hədiyyə tək bir üzv tərəfindən deyil, bütün qrup tərəfindən təqdim edilir. Bu şəkildə düşündüyünüz müddətdə
mükəmməl bir təqdimat üçün doğru yoldasınız.
DOLLAR İŞARƏLƏRİ
Mükəmməl təqdimatçı olmaq nəyə görə bu qədər önəmlidir? Bu qədər mühim olan nədir?
Təqdimetmə mövzusunda yetərincə bacarıqlı olduğum halda niyə bunu etmək üçün bu qədər çox zaman və əmək sərf edim ki?
Çünki yetərincə yaxşı olmaq kifayət deyil. Çünki yetərincə yaxşı olmaq sizi sürünün ortasında tək qoyar. Sürünün qarşısına keçməyinizə kömək etməz. Diqqətə alınmağı-14
nız, həzm edilmədiyiniz və zəhmətlərinizin maddi qarşılığını almağınıza kömək etməz.
Baxın, “zəhmətinizin maddi qarşılığını almaq”, dedim…
Daha yaxşı təqdimat istəməyin bir çox səbəbi var. Am-ma təqdimetmə mövzusunda niyə çalışdığımızı soruşduğum vaxt demək olar ki, heç kimin demədiyi şey – Puldur.
“Crisin Porter + Bogusky” yə ilk dəfə getdiyim zaman hələ Kolardo Boulderdəki ofislərini açmamışdılar. Hamı hələki Floridadakı “Coconut Grove” da idi. Səhər saat 9-u bir qədər keçmişdi və qrupdan bunu soruşaraq atelye işinə
başladım: “Niyə daha yaxşı təqdimetmə üçün çalışırsınız?”
Həmin vaxt agentliyin şəriklərindən biri “Məzmun Rəhbərliyi”nin müdiri (yəni müştəri direktorluğu mənasında), hazırda da agentliyin rəhbəri olan Cef Stayhor, agentlikdə
işləyən 12 nəfərlə birlikdə otaqda oturmuşdu. Oradakı ilk atelye işim idi və Stayhor agentliyini və işçilərini nəyə bulaş-dırdığını görmək istəyirdi.
Qrupdan soruşdum: “Bunu nə üçün edirik? Daha yaxşı təqdimat üçün niyə iki günümüzü xərcləyirik?”
Xeyli cavab aldım, hamısı doğru idi, amma heç biri göz-lədiyim cavab deyildi. Mən də otağın ön tərəfinə gedib yazı taxtasına bir Dollar işarəsi çəkdim. Yaradıcılığa bağlı bir agentlikdə pulgir görünməkdən bir az qorxsam da, çəkdim.
Həmin an Stayhor ayağa qalxdı və qışqırdı: “Fucking A!4”
Bu vəziyyəti belə izah edək:
Əgər bir fikri ilk cəhddə sata bilsək, o işin mükəmməl olma şansı daha yüksəkdir. Reklamçılıqda, memarlıqda və
ya sərmayə bankçılığında olmanız mənim üçün önəmli deyil. Əgər işiniz, fikirləriniz bir müştəri tərəfindən təsdiqə
bağlıdırsa,