Mən şirin ləhcəli bir bülbüləm / Seçilmiş əsərləri. Mikayıl Müşfiq. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Mikayıl Müşfiq
Издательство: JekaPrint
Серия:
Жанр произведения:
Год издания: 0
isbn: 978-9952-8245-0-6
Скачать книгу
adın,

      Məni sən gör kimə qoşdun, caladın!

      Annəsi:

      Bax, qızım, bax, olan olmuş, keçmiş;

      Bax, qızım, yaxşı deyil məncə bu iş.

      Doğru, yoxdur savadı, var parası;

      Olma gəl annənə, yavrum, ası.

      Gəl, quzum, sözlərimə bir qulaq as,

      Çıxma yoldan, çox ayıbdır, Gülnaz!

      Sənə göndərmiş ipək bir çarşaf,

      Öylə çarşaf ki, camalın kimi saf.

      Dur da bir sal başına, nazlı bacım,

      Qalmasın bəlkə bu könlümdə acım!

      Gecə səssizdi gülümsərdi qəmər;

      Yoxdu heç şeydə siyahlıqdan əsər.

      Vardı gözlərdə, könüllərdə gülüş,

      Dadlı bir çarədir hər dərdə gülüş.

      Yırtaraq ay gecənin örtüyünü,

      Məhv qılmışdı o zülmət yükünü.

      Hər tərəf parlaq, üfüqlər ləkəsiz,

      Yoxdu göylərdə buludlardan iz.

      Bu nəsihətdən olan şən Gülnaz

      Qəmli “ilul” kimi tutqundu bir az.

      Azacıq hər tərəfi sardı sükut,

      İndi Gülnaz mütəhəyyir, məbhut

      Düşünürkən, coşaraq qızdı baqın,

      Oldu sellər kimi darğın, daşqın,

      Dedi: – Annəm, bu qeydsiz hərəkət,

      Bilmədən yapdığın, adsız hərəkət,

      Nə üçündür, nə deməkdir, göstər!

      Bu nəsihət mənə aidmi məgər!

      Get zibilliklərə at çarşafını,

      Mənə qandırma uğursuz lafını.

      Mən nə çarşaf, nə də bir ər tanıram,

      Yalnız ən tazə əməllər tanıram.

      Məqsədimdir oxumaq, öyrənmək,

      Əməlim daim uçub yüksəlmək.

      Yox, bulandırma o sözlərlə məni,

      Süzmə, dur, şübhəli gözlərlə məni!

      Annə, keçmiş o nəsihət vaxtı,

      Çünki gəlmiş yeni söhbət vaxtı.

      Hünərin varsa bu gündən söylə,

      Məni aldatma çürük fikrinlə!

      Əsrimin mən gözaçıq yavrusuyum,

      Başqadır indi xəyalım, arzum.

      Oktyabr mənə vermiş qüvvət,

      Bir qızıl duyğu və bir ülviyyət

      Ki, onun sayəsi altında mənə

      Yeni insan gücü gəlmiş, annə!

      Xəbərin yox, annə, mən komsomolum,

      Tutduğun yoldan uzaqdır bu yolum.

      Bu yolun yolçusuyam mən, annə,

      Nə deyirsən bu işə sən, annə?

      Bax, yarın dərsimi ikmal edərək,

      Şövq ilə getməliyəm kəndə, bu pək,

      Pək müqəddəs əməlimdir, məncə…

      Bax, gərək kəndlərimiz ürfancə

      Açaraq şəhpər ucalsın fələkə.

      Məni sən anlamıyırsan bəlkə…

      “Bəsləmişdir məni qoynunda bu gün”,

      “Bu günün hökmünü öyrən və düşün”.

      Bitirib sözlərin artıq Gülnaz,

      Annəsin süzdü dərindən o bir az,

      dedi:

      İstəyirsən yenə azacıq danışım.

      Dedi aninəsi:

      Bu sözündən, bala, çıxmaz ki, başım!

      RADİO

      Gizli-gizli havanın raylarından aşaraq,

      Düşüncə vadisindən qaçıb uzaqlaşaraq,

      Qohum-qardaş bilməyib hər kəsə yaxlaşaraq

      Hər yerdən xəbər verir

      Allo, allo səsləri.

      Əcəb cilvə göstərir

      Allo, allo səsləri.

      Qıvrım qamçılar vurub dağlara, dənizlərə,

      Bir xəbərlə yaxlaşıb uzaqlardan bizlərə,

      Yolçuları toplayır bir yığnağa, bir yerə

      Hər gün söhbət eyləyən

      Allo, allo səsləri.

      Hər şeyi tez bəlləyən

      Allo, allo səsləri.

      Ellər ayrı, ellərdə yaşayanlar da ayrı,

      Xəbərsizkən çox işdən ölkələrin müxbiri,

      Birləşib sayənizdə həp könül iqlimləri,

      Çiçəklənir, allanır

      Allo, allo səsləri.

      Nəşələnir, hallanır

      Allo, allo səsləri.

      Nə yellər uğultusu, nə vulkanlar nərəsi,

      Nə xəyalı divlərin köpüklü yayqarası,

      Qışqırıb bağırsanız kəsilmədən arası

      Qiyamət eylərsiniz

      Allo, allo səsləri.

      Siz başqa bir nərsiniz

      Allo, allo səsləri.

      Səsinizə tay olmaz sizin keçdi-keçdidə,

      Hər yerdə aş orda baş, olmuşsunuz get-gedə,

      Bir torpağın, bir evin bütün sərgüzəşti də

      İçinizdə saqlıdır

      Allo, allo səsləri.

      Doğrudan maraqlıdır

      Allo, allo səsləri.

      PEDTEXNİKUM

      Ömrüm səfalətlərin dərin çuxurlarında

      Ölgün vərəqlər kimi sürünən bir zamanda,

      Dərs alıb bir çırpınan qartal qanadlı quşdan,

      Çəkdin, çıxartdın məni yıxıldığım yoxuşdan.

      O vaqıt bir çocuqdum, soqaqlardı məskənim,

      Başdan-başa həyatım bir silinməz ləkəydi.

      Kimsə bilməzdi sonum nə olacaqdır mənim,

      Keçdiyim yollar bütün qazıqdı, təhlükəydi.

      Toz-torpağın altımda buraxdığı izləri

      Görənlər, sağalmayan bir yaradır, sanırdı.

      Quruyordu get-gedə ömrümün