Sən yanımda yoxikən söylə bəs necə yatım?..
Sənli duyğular çətin, sənli duyğular asan,
Sazlı-sözlü dünyamın içində bir dünyasan,
Bu gerçək həyatımda sən özün bir röyasan,
Bu röyamın içində hər yanı çapır atım,
Sən yanımda yoxikən, söylə bəs necə yatım?
Dönüm bir çiçək olum, ətirli qoxuma gəl,
Oyatma yatanları, anadil, oxuma gəl,
Ulduzdan, aydan soruş, dolan, gəz, yuxuma gəl,
Ciğateləm, ruhumu sənin ruhuna qatım,
Səni görmək eşqinə bəlkə uyuyum, yatım.
BİZİMKİDİR BU GECƏ
Açıb bahar gülləri, çəkilib qış da yatıb,
Anasının qoynuna girib, günəş də yatıb,
Ətraf sükut içində, ağacda quş da yatıb,
Görən olmaz, bir sən ol, bir mən olum gizlicə,
Əlini ver əlimə, bizimkidir bu gecə.
Dinib, danışmaq olmur, dayanmışıq nitqilal,
Aparıb ikimizi uzaqlara bir xəyal.
Ürəyim intizarda, gözlərində min sual,
Könlümdən keçənləri danışım bircə-bircə,
Əlini ver əlimə, bizimkidir bu gecə.
Qoşa çapsın atımız, kəhər də bizim olsun,
Gəl dolanaq oba, kənd, şəhər də bizim olsun,
Qoşa görsünlər bizi, səhər də bizim olsun,
Mən razıyam sevgilim, söylə görüm sən necə?
Əlini ver əlimə, bizimkidir bu gecə.
UNUTMAĞI UNUTDURDU BAXIŞIN
İstədim mən səni unudum, gülüm,
Unutmağı unutdurdu baxışın.
Silahlandı, hücum çəkdi qəflətən,
Zəif vücuduma ordu baxışın.
İstədim əl atım, əlim tutmadı,
İstədim söz deyim, dilim tutmadı,
Ayağım getmədi, belim tutmadı,
Bilmirəm, nə sehir, sirdi baxışın?
Elə yaralandım qanım göl oldu,
Süründüm, məkanım səhra-çöl oldu.
Dayanan mən oldum, gedən il oldu,
Yenə səfasını sürdü baxışın.
UNUTDUM SƏNİ
Bir zaman deyərdin qısqanma məni,
Qısqanclıqdan alışardım, yanardım.
Sənsiz keçirdiyim bircə anı mən,
Özümə qaranlıq zindan sanardım.
Qəlbimdə təlatüm, gözlərimdə yaş,
Sevgindən yoluna çələng hörərdim.
Nədənsə baxmazdın gözlərimə sən,
Bütün günahları məndə görərdin.
Sənin hüzurunda qürur bilməzdim,
Küsərdik, birinci mən barışardım.
Uşaq kimi sarılardım boynuna,
Çağladıqca çağlayardım, coşardım,
Beləcə ötərdi həftələr, aylar,
Mən bahar olardım, sən qış olardın.
Uçardın, gedərdin gülüstanımdan,
Mən çəmən olardım, sən quş olardın.
Mənimçün unutmaq ölmək kimiydi,
Bilmirəm neylədin, unutdum səni,
Daha qısqanmıram, daha gəzmirən,
İndi də deyirsən;– sevmirsən məni!..
KİŞİLƏR AĞLAMAZLAR…
Səni sevirəm deyib, sevgidən çağlayırdın,
Məndən aman diləyib, qəlbimi dağlayırdın,
Kişilər ağlamazlar, amma sən ağlayırdm…
Qurudub göz yaşını, ağlamağa qoymadım,
Mən ki, duymaz deyildim, səni necə duymadım?!
Üzünə baxmadıqca qırılırdı gümanın,
Səni sevmədiyimi bilmirdim necə danım,
Lərzəyə gətirirdi yeri-göyü amanın,
Sən elə ağladıqca sındı qolum-qanadım,
Mən ki, duymaz deyildim, səni necə duymadım?!
Bilmədin, bu sevgiyə yanıb, qarışan oldu,
Can deyən doğmaların halı pərişan oldu,
Ürəyini tutanda ürəyim şan-şan oldu,
Əyildi şax qürurum, yerə düşdü inadım,
Mən ki, duymaz deyildim, səni necə duymadım?!
Ötüşmürdü güzarın, elə ahu-zarıydı,
Sanki heç sevməmişdin, sevgin ilk-nübarıydı,
Mən görən gözlərində bir məsumluq varıydı,
Necə deyim saflığa, məsumluğa uymadım?
Mən ki, duymaz deyildim, səni necə duymadım?!
Deyirdin aman allah, heç belə sevməmişdim,
Nə oldu birdən-birə niyə belə dəyişdin?
Səni sənə anladıb, mənə nələr demişdim?…
Mən səndən qaça-qaça sənə elə bağlandım,
Mən ki, duymaz deyildim, səni necə duymadım?!
Ah, mənim yumşaqlığım başıma bəla oldu,
Haqqı sevən bəndələr eşqə mübtəla oldu,
Nə oldu Cığatelə, haqq oldu, əla oldu,
Sənə baxan gözümü zamanında oymadım,
Mən ki, duymaz deyildim, səni necə duymadım?!
SOL GÖZ
Nə sarı boylandı, nə yaxşı baxdı,
Üstəlik dedilər nə yaxşı baxtdı,
Sol gözün gözümə nə yaxşı baxdı,
Sən mənə baxanda sol gözünlə bax.
Dəyirmanda çaxmağın da fərqi var,
Yandırmağın, yaxmağın da fərqi var,
Sağdan, soldan baxmağın da fərqi var,
Sən mənə baxanda sol gözünlə bax.
Baxışlarım baxışının acıdır,
Baxışların