səpərdim,
Hicranından ulduz kimi
axardım…
Saçlarından həyat kimi
öpərdim,
Gözlərinə allah kimi
baxardım…
Sivri qaşlar ürəyimə
batardı,
Qara teli taleyimdə
bahardı…
Bir zamanlar mən o qızı
sevərdim,
Gözlərinə sevgi gülü
səpərdim.
O zamanın zərbəsindən
kənardı,
Təbəssümü yollarımda
fanardı…
Xəyalıma gəlməzdi ki,
bircə an,
O baxışlar soyuyacaq
bir zaman,
Aylar, illər səyirdəcək
atını,
O təbəssüm itirəcək
dadını,
Həyatımın, taleyimin
hakimi,
Qara tellər ağaracaq
qar kimi…
O gözlərə bir adilik
qonacaq,
O sözlərə bir adilik
qonacaq.
Fəsillərlə hey vuruşa-
vuruşa,
Sifətində yurd salacaq
qırışlar.
Kaş o zaman mən bunları
duyaydım,
Bu amansız yekunları
duyaydım…
Qoymayaydım zaman dura
qəsdinə,
Od tökəydim o illərin
üstünə,
Saçlarına düşən qarı
yığaydım,
Üzündəki qırışları
boğaydım,
Fəsillərin başı üstə
əsəydim,
Adiliyin nəfəsini kəsəydim,
– Dur – deyəydim zaman adlı
axına,
– Dur – toxunma yaratdığın
nağıla…
DEYİRSƏN Kİ
Deyirsən ki: – sevirəm,
Durmusan qarşımda sən.
Mən orta yaşındayam,
Sən cavan yaşındasan.
Sənə nə cavab verim,
Sənə nə durub deyim.
Sən səhər günəşisən,
Mən artıq qürubdayam.
Kövrəlib dayanmışıq.
Bir körpə uşaq kimi.
Sən açan çiçək kimi,
Mən solan yarpaq kimi.
Sənə nə cavab verim,
Elə bil ki, dardayam!
Sən gələn qatardasan,
Mən gedən qatardayam.
O sənin qismətindir,
Bu mənim qismətimdir.
Relslər görüşəcəkmi,
Bunu demək çətindir!
İki ayrı qatarda
Yol gedən adamlarıq,
Sanki pəncərələrdən,
Əl edən adamlarıq.
Sən qara telin ilə,
Mən zehli saçım ilə.
Mən qoca anam ilə,
Sən cavan bacın ilə.
Mən də bir divanəyəm.
Sən də bir divanəsən.
Mən üzü o yanayam.
Sən üzü bu yanasan.
Belə addımlayırıq
Təzadlı yollar ilə.
Mən solan payız ilə,
Sən açan bahar ilə!
Məhəbbət yaşa baxmır;
Müdriklər belə deyib.
Eh, bəlkə də belədir,
Bəlkə də belə deyil.
SƏNİ GÖRDÜM
Yel toxundu yarpaqlara,
Nəğmə qondu dodaqlara.
Durub baxdım uzaqlara
Səni gördüm, ay sevgilim.
Tamarzılar gülüşəndə,
Murazlılar görüşəndə.
Evimizə gün düşəndə
Səni gördüm, ay sevgilim.
Bir mehriban üz görəndə,
Bir cüt ala göz görəndə,
Qara xallı qız görəndə
Səni gördüm, ay sevgilim.
Bahar xalı toxuyanda,
Quşlar nəğmə oxuyanda,
İldırımlar şığıyanda,
Səni gördüm, ay sevgilim.
Ya özümdən küsəndə mən,
Ya fikirli gəzəndə mən.
Gözəllərin gözündə mən,
Səni gördüm, ay sevgilim.
Saz dinlədim, tara baxdım,
Gül iylədim qara baxdım.
Hara getdim, hara baxdım
Səni gördüm, ay sevgilim.
MƏNİM XATİRƏLƏR PEDMƏKTƏBİM VAR
Mənim xatirələr pedməktəbim var
Mümkündür orada hər nə istəsən,
Orda sevincim var, orda qəmim var
Orda dörd ilimin odu, istisi…
Orada olanda elə bilərəm,
Həftələr, fəsillər fırlanır geri.
Orda sağ görərəm, diri görərəm,
Özüm dəfn etdiyim müəllimləri.
Hələ o dünyadan dönməyib kimsə,
Mən bu fani fikri itirə billəm.
Bizim direktoru bircə nəfəsə,
Məzardan məktəbə gətirə billəm.
Özüm