Aby ułatwić czytelnikom zrozumienie, proponuję zapoznać się z mężczyzną na imię N. Przejdzie z nami każdy krok i będzie zmierzał do celu. Nie wie, co dokładnie nie pasuje mu w życiu. Ogólnie rzecz biorąc, zgromadziło się wiele niepokojących momentów. W pracy szef stale wykazuje agresję werbalną pod jego adresem. W domu żona ciągle jest niezadowolona.
Humor N. podnosi gra na gitarze, ale nie ma na to wystarczająco dużo czasu. Nie ma ochoty wychodzić z domu na spotkania z powodu złej pogody. Na ulicy to śnieg, to ulewa. Poza tym bardzo bolą plecy i szyja. Uczucie, jakby na ramionach leżało kowadło i naciskało na ciało.
To, z czym przyszedł klient, to skarga. Jest emocjonalna. Wyobraź sobie, że głos N. jest pełen niepokoju, niechęci do szefa, żony, siebie. Na twarzy napięcie, choć mówi z uśmiechem. Zwiększona gestykulacja w szczególnie ważnych momentach. Bohater chce natychmiast i całkowicie zmienić swoje życie. Wypowiedział kilka kultowych tematów. Naszym zadaniem jest wysłuchanie i pomoc w wyborze jednego konkretnego tematu. Zaczynamy się komunikować, zadawać sugestywne pytania:
Po co przyszedłeś na sesję? (Do czego kupiłeś książkę? Czego Wam brakuje w życiu, a co wam odpowiada?
W jakim stopniu temat, z którym chcesz pracować, jest obecnie aktualny w dziesięciostopniowej skali?
Czego oczekujesz ode mnie jako specjalisty (jako autora książki)?
Do czego dążysz w życiu na tym etapie? Jak idzie? Co cię powstrzymuje?
Co jest teraz ważne w twoim życiu? Do czego chcesz dojść w wyniku pracy?
Zadanie 1
Weź kawałek papieru lub ulubiony notatnik. Odpowiedz sobie na wszystkie lub niektóre z proponowanych pytań. Pomogą uczynić temat pracy bardziej szczegółowym i wyraźniejszym, lepiej zrozumieć siebie i swój cel w przyszłości. N. odpowiedział na wszystkie pytania, z wyjątkiem tych zapisanych w nawiasach. Tutaj są one podane specjalnie dla ciebie. Po udzieleniu odpowiedzi na pytania napisz jasny cel – z czym konkretnie chcesz pracować:
Na przykład: chcę do … roku ważyć … kg.
Chcę do … miesiąca całkowicie pozbyć się strachu przed byciem w zespole.
Podczas rozmowy N. wyraził swoje doświadczenia i postanowił pracować ze strachem. Z jakim strachem chce pracować, porozmawiamy nieco później. W międzyczasie, zanim przejdziemy dalej, przejdziemy dalej na żądanie.
Następny przystanek – Pożądany obraz.
Poniżej wymieniono, w jaki sposób MAC: może pomóc w realizacji celu: klient po rozmowie nie zdecydował się na konkretny temat pracy, specjalista chce urozmaicić pracę metodą, klientowi łatwiej pracować na podstawie gotowego obrazu.
Zadanie 2
Weź, nie patrząc, kartę z dowolnej metaforycznej talii. Przyjrzyj się jej dokładnie lub spójrz na proponowaną opcję. Jeśli pracujesz sam, zalecamy zabranie talii portretowych, uniwersalnych lub specjalnych, w których jest jakiś bohater. Teraz nadszedł czas, aby uzupełnić swoje wpisy odpowiedziami na pytania:
Co widzisz na karcie? Co czujesz, patrząc na bohaterów? Co myślicie?
Jak wyobrażasz siebie na tym obrazie?
Co przyciąga uwagę na karcie? Czego początkowo nie zauważyłeś?
Co odczuwają postacie? O czym myślą?
Co ten obraz mówi o Tobie? Z jakim celem warto pracować?
Jakie wnioski możesz wyciągnąć dla siebie?
Porównaj swoje notatki, które zapisałeś bez metaforycznej karty i za jej pomocą. Zapisz, co sobie uświadomiłeś.
Dzięki karcie u N. udało się doprecyzować swój cel. Zdał sobie sprawę, że cel wiąże się ze strachem przed odmową i udzieleniem uzasadnionej odmowy. N. zdecydował do … miesiąca … roku zmienić swoje do siebie i do innych. Marzy o komunikacji z tymi, którzy go wspierają i którymi chce się opiekować.
Pożądany obraz lub podróż wehikułem czasu.
Jeśli zdecydujesz się nie odpowiadać na pytania i po prostu przejrzysz książkę do tego momentu, możesz rozpocząć podróż już teraz. Chociaż polecam wsiadanie do wehikułu czasu z jasnym motywem do pracy. W każdym razie zapnij pasy i usiądź wygodnie (połóż się, wstań lub wybierz dowolną wygodną pozycję).
Pożądany obraz – to obraz szczęśliwej i pożądanej przyszłości. Moment, w którym cel jest w pełni zrealizowany. W metodzie terapii kognitywno-obrazowej naszym zadaniem jest sformułowanie aktualnego tematu nie tylko na poziomie tekstu, ale na poziomie obrazu. Istnieje kilka zasad tworzenia:
Utrwalenie akcji w danym momencie.
Obraz pochodzi z przyszłości, a nie z przeszłości. Na przykład, jeśli w przeszłości ważyłeś 60 kg, a teraz przytyłeś do 70, nie powinieneś polegać na swoim obrazie z przeszłości. Stwórz nowy, w którym wyglądasz tak, jak chcesz.
Ważne jest, aby w pożądanym obrazie był główny bohater – człowiek (Ty z przyszłości).
Spójrz na obraz trzeciej osoby, z boku.
Wyobraź sobie konkretne okoliczności, w których znajduje się bohater z przyszłości. Co on robi? Kto i co go otacza? Zwróć uwagę na kolory, zapachy.
Staraj się reprezentować moment, w którym cel został zrealizowany lub problem został całkowicie rozwiązany, tak szczegółowo i dokładnie, jak to możliwe.
Zadanie 3
Teraz proponuję przenieść się w świat pożądanej przyszłości. Aby to zrobić, możesz przedstawić obraz bez polegania na jakiejkolwiek metaforycznej mapie lub wybrać dla siebie obraz, który Ci odpowiada. Polecam wziąć talię kart zasobów, dziecięcą lub tematyczną. Po praktyce napisz o tym, jaki masz obraz. Możesz opisać szczegółowo lub w skrócie, według własnego uznania. Następnie kontynuuj wykonywanie tego samego zadania, ale opierając się na metaforycznej mapie.
Jak wygląda główny bohater? Co go otacza z lewej strony, z prawej? Jakie kolory, zapachy wokół niego?
Jaką przybrał pozę? Co on robi? Co odczuwa?
Co jest na obrazie, czego początkowo nie zauważyłeś?
Co odczuwasz, patrząc na obraz? Jak silne są te emocje w skali od 1 do 10?
Jak to odczuwa twoje ciało?
N. postanowił oprzeć się nie tylko na metaforycznej karcie. Przypomniał sobie, że dawno nie słuchał medytacji. Włączył ulubioną powolną muzykę i wyobraził sobie, że wehikuł czasu zatrzymał się w pobliżu jego domu. Mężczyzna usiadł w nieznanym latającym obiekcie i poleciał poza Wszechświat.
Kiedy wylądował, zobaczył duży park. Otaczały go przyjemne zapachy, jasnozielona trawa kołysała się od wiatru. Jasnoniebieskie niebo było przyjemne dla oka. Rozglądając się, N. zobaczył dostojnego mężczyznę w wieku około 30 lat. Po jego lewej stronie stała młoda żona, trzymająca go za rękę i uśmiechnięta. W pobliżu biegała córka, robiąc wieniec ze stokrotek.
N. czuł się człowiekiem sukcesu. Po prawej stronie było biurko z otwartym laptopem. Ekran wyświetla wykres dochodów i wydatków za miesiąc.