Techniki psychologiczne. Anastasiya Kolendo-Smirnova

nad wami? A powietrze – czy nie jest tu czystsze niż przedtem? W tym miejscu czujesz lekki delikatny dotyk czegoś. Nie widzisz jeszcze, co to jest – po prostu odczuwasz, że utknąłeś w czymś i zatrzymałeś się. Podnosisz głowę i widzisz, że prąd przyniósł cię do brzegu. Możesz wyjść i być zaskoczonym, gdy odkryjesz, że twoje ubrania są tutaj. Jednak zanim się ubierzesz, wskazane jest, aby trochę wyschnąć na słońcu, słuchając uczuć i wrażeń, które są teraz w tobie. Kiedy poczujesz, że tę podróż można zakończyć, wróć do „tu i teraz”. Odwróć uwagę od książki i rozejrzyj się. Zrób krótką przerwę przed kontynuowaniem czytania.

      Ćwiczenie „Magiczna Apteka”

      Wyobraź sobie, że trzymasz w dłoni pudełko zapałek. Otwierasz go i wysypujesz z niego zapałki. Teraz udawaj, że jakaś część ciebie, jak Alicja w Krainie Czarów, może zmniejszyć się na tyle, by zmieścić się w tym pudełku. Kiedy się zmniejszysz i znajdziesz się w środku, nagle odkryjesz, że w tym dziwnym pudełku są drzwi. Otwórz ją – a znajdziesz się w magicznym mieście. Jakie to miasto? Czy są w nim mieszkańcy? Jak wyglądają ulice? A teraz twoim zadaniem jest chodzić po tych ulicach i znaleźć mały sklep z napisem „Apteka” Wejdź i zobacz: kim jest aptekarz? Ile on ma lat? Co ci mówi, kiedy wchodzisz? Opowiedz mu o swoim głównym niepokoju, powiedz, na co szukasz lekarstwa w tym okresie swojego życia. Opowiedz mu, jako osobie, która chce Ci pomóc. Nie jako personelowi obsługi, ale jako czarownikowi, który spróbuje znaleźć dla ciebie najlepsze leczenie. Zobacz, co Ci zaoferuje i słuchaj uważnie, ile razy i o której godzinie lek ten należy zastosować. Czy musisz przychodzić do apteki, czy możesz zabrać to ze sobą? Wszystko, co jest w tej aptece, jest bezpłatne. Dlatego biorąc lek i słuchając aptekarza, pamiętaj, aby mu podziękować. Pożegnaj się i ulicami magicznego miasta wróć do pudełka zapałek. Następnie wróć do swojego prawdziwego rozmiaru ciała oraz „tu i teraz”.

      Ćwiczenie „Żywa woda”

      Podczas wykonywania tego ćwiczenia zatrzymaj się na chwilę, odrywając się od książki. Przygotuj sobie coś do picia: herbatę, kawę lub po prostu wodę – co lubisz pić. Zanim jednak wypijesz to, co przygotujesz, powiedz temu płynowi swoje pragnienie w taki sposób, aby ten napój magicznie je w Tobie spełnił. Na przykład: jeśli jesteś na kogoś zły, powiedz „Z każdym łykiem tej herbaty moja zdolność do kontrolowania gniewu rośnie”. A jeśli się czegoś boisz, powiedz „Z każdym łykiem robię się coraz śmielszy”.

      Ćwiczenie „Mobilizacja zasobów”

      1. Zajmij wygodną pozycję. Zamknij oczy i przypomnij sobie każde wydarzenie z twojego życia, które wywołuje uśmiech. Przeżyj szczegółowo to wspomnienie. Przypomnij sobie, co Cię otaczało, w co byłeś ubrany, jakie były wtedy emocje, odczucia w twoim ciele. Wyobraź sobie, że masz ochotę chodzić ulicami miasta. Co widzisz wokół? Jak się czujesz i wyglądasz?

      2. Teraz przypomnij sobie coś ze swojej przeszłości, co wywołuje w tobie poczucie spokoju i harmonii. Tak jak w poprzednim akapicie, zapamiętaj szczegółowo i poczuj wszystko, co wiąże się z tym wydarzeniem. Następnie wyobraź sobie, że idziesz ulicą w tym stanie i spotykasz się ze sobą w pierwszym punkcie. Łączycie się razem w jedną osobę. Kim się teraz stałeś/łaś?

      3. Przypomnij sobie coś ze swojej przeszłości, co dało ci poczucie radości lub szczęścia. Przeżyj ponownie to wspomnienie. Wyobraź sobie, że idąc ulicą w tym stanie, spotykasz siebie, składającego/ą się z dwóch poprzednich obrazów siebie. Łączysz się ze sobą w potrójną kombinację. Jakie uczucie odczuwasz teraz? Jak wyglądasz? W jaki sposób chodzisz? Jakie odczucia odczuwasz w ciele? Będąc w tym stanie, weź głęboki oddech i podczas wydechu otwórz oczy.

      Ćwiczenie „Chód”

      To ćwiczenie może być przerwą między ćwiczeniami w książce. Idź tak, jak idziesz, kiedy jesteś bardzo zadowolony z siebie i życia. W jaki sposób idziesz, gdy jesteś w dobrym nastroju? Jak stąpają twoje stopy? Jak trzymasz plecy i głowę? Jaki ruch ramion? Przechadzaj się w ten sposób przez 2—3 minuty.

      Ćwiczenie „Inwentaryzacja”

      Zróbmy pewien rodzaj inwentaryzacji tego, co jest teraz w Tobie i wokół Ciebie. Zacznijmy od najprostszego – materialnego. Co masz swojego osobistego w tym okresie życia? Zapisz to, narysuj lub po prostu wypisz mentalnie jako listę. Na przykład: „mam komputer, telefon, ubrania, samochód itp.”

      Następnie utwórz tę samą listę lub zdjęcia w odpowiedzi na pytanie: „Kim jestem?” Na przykład: córka, dziewczyna, ukochana, psycholog itp.

      I jeszcze jedna lista: „Moje wartości”

      Ostatnia lista to moje dokonania. Mogę, umiem, już zrobiłem/am

      Po ćwiczeniu zrób sobie przerwę.

      Ćwiczenie „Wyspa”

      Czy w twoim życiu jest teraz osoba, której, delikatnie mówiąc, nie lubisz? A jednocześnie chciałbyś zmienić swoje nastawienie do niego. Jeśli jest taka osoba, to poproszę o reprezentowanie jej w tym ćwiczeniu. Jeśli nie ma takiej osoby w twoim życiu, wyobraź sobie kogoś, z kim chciałbyś zbliżyć się emocjonalnie. Teraz wyobraź sobie, że między tymi wierszami, które czytasz, widzisz plażę. Ta plaża jest dzika. Na brzegu ciało człowieka, którego fale wyniosły na brzeg. Przyjrzyj się uważnie: to Ty! A teraz otwórz oczy na brzegu wyspy, na której się znalazłeś. Rozejrzyj się. Wygląda na to, że nikogo nie ma w pobliżu. Wspinasz się powoli, obracasz o 180 stopni i widzisz ocean. Jest hipnotyzująco piękny. Wygląda jednak na to, że teraz w ogóle nie interesujesz się pięknem. Musisz zrozumieć, gdzie się dostałeś. Kierujesz się w głąb wyspy, nie wiedząc jeszcze, że ze wszystkich stron otacza cię woda. Zobacz, co rośnie na wyspie, co w ogóle tu jest. Poszukaj czegoś do zjedzenia na śniadanie. Być może, spacerując po wyspie, zobaczysz miejsce na nocleg. Przejdź całą wyspę wzdłuż brzegu i wróć do punktu początkowego. Usiądź na piasku. Jaka jest temperatura? Jakie uczucia cię teraz wypełniają? Czy już doświadczyłeś czegoś podobnego? Nagle słyszysz szelest i chrupnięcie. Co tam jest? Odwracasz się, ale nikogo nie widzisz – tylko wyraźnie zdajesz sobie sprawę, że słyszysz czyjeś kroki. Co czujesz w tym momencie? Teraz w postaci zmierzającej do ciebie już wyraźnie widzisz osobę, o której myślałeś na początku ćwiczenia. Spójrz na jej chód. Jakie uczucia ten chód zwykle wywołuje w tobie, a jakie teraz? Cieszycie się, że nie jesteście tu sami? A może czujesz, że samotność jest lepsza? Co powiedział ten człowiek, kiedy się zbliżył? A co na to odpowiedziałeś?