Польские сказки. Отсутствует

Żona wyszła do niego (жена вышла к нему; do – к), chcąc mu pomóc drzewo z taczki znosić (желая ему помочь дерево с тачки сносить). Mąż mówi do niej (муж говорит ей; mówić do kogoś, czegoś – говорить кому-л., чему-л.):

      – Pewnie się chce dzieciom i tobie jeść (наверняка тебе и детям хочется есть), a i ja zjadłbym co (и я съел бы что/-нибудь/), wleź no na górę (влезь-ка ты наверх; no – ка /в соч. с повел. накл./), weź ze skrzyni garść dukatów (возьми из сундука горсть дукатов; wziąć – взять), zmień w karczmie (разменяй /их/ в трактире), nakup chleba, bułek (накупи хлеба, булок; bułka), mięsa i dobrego trunku (мяса и хорошего напитка; trunek – напиток /спиртной/), a przygotuj wieczerzę (а = и приготовь ужин; wieczerza – книжн. ужин).

      To rzekłszy chłopek w czarnej sukni zniknął. Ubogi przyjechał przed swój domek. Żona wyszła do niego, chcąc mu pomóc drzewo z taczki znosić. Mąż mówi do niej:

      – Pewnie się chce dzieciom i tobie jeść, a i ja zjadłbym co, wleź no na górę, weź ze skrzyni garść dukatów, zmień w karczmie, nakup chleba, bułek, mięsa i dobrego trunku, a przygotuj wieczerzę.

      Żona stoi jak wryta i nie wie (жена стоит как вкопанная и не знает; stanął jak wryty – остановился как вкопанный), co na to odpowiedzieć (что на это ответить); mąż mówi (муж говорит):

      – Uczyń, jako powiadam (сделай, как я говорю; jako = jak; uczynić – сделать, совершить). Ona zaś na to (а она на это; zaś – же, а):

      – Ale czyś głupi (но ты что, глупый: «ты глупый ли», czy – ли; jesteś – ты есть), i skądże by się tam dukaty wzięły (и откуда же бы там дукаты взялись)? a dyć tam ani złamanego grosza nie masz (у тебя ведь там даже ломаного гроша нет; dyć – диал. ведь; ani – даже)!

      Żona stoi jak wryta i nie wie, co na to odpowiedzieć; mąż mówi:

      – Uczyń, jako powiadam. Ona zaś na to:

      – Ale czyś głupi, i skądże by się tam dukaty wzięły? a dyć tam ani złamanego grosza nie masz!

      Mąż koniecznie obstawał (муж непременно настаивал; koniecznie – обязательно, непременно), aby poszła (чтобы она пошла): poszła więc i z wielkim zdumieniem wzięła jedną (итак = поэтому она пошла и с большим удивлением взяла одну; więc – итак, стало быть, следовательно), drugą i trzecią garść złota (вторую и третью горсть золота), radując się niezmiernie z takich dostatków (радуясь безмерно такому добру; radować się z czegoś – радоваться чему-л.; dostatki – уст. скарб, пожитки, добро). Wzięła potem z tego trzy dukaty (взяла потом из этого три дуката), starsze dziecko i taczkę i pojechała kupować (старшего ребёнка и тачку и поехала покупать). Dzieci zwadliwej sąsiady widziały (дети сварливой соседки видели), jak uboga Wałkowa wiozła na taczce kilka bochenków chleba (как бедная жена Валка везла на тачке несколько буханок хлеба), parę butelek piwa (пару бутылок пива; butelka – бутылка), wódkę (водку), ćwierć mięsa wołowego (четверть говяжьего мяса), ćwierć cielęcego itd. (четверть телячьего и так далее), pobiegły więc czym prędzej powiedzieć matce o tym (поэтому они как можно скорее побежали сказать матери об этом; pobiec – побежать; prędki – быстрый, скорый; czym prędzej – как можно скорее; matka – мать). Ta zadziwiła się wielce i gdy się zmierzchło (та весьма удивилась, и когда стемнело: «смерклось»; zmierzchnąć się – смеркнуться), kazała dzieciom (велела детям), aby poszły z tyłu pod okna sąsiada podsłuchiwać (чтобы пошли сзади под окна соседа подслушивать; tył – зад; z tyłu – сзади). Gdy Wałkowa mięso nastawiła do ognia (когда жена Валка поставила мясо в огонь), rzekł mąż do niej (муж сказал ей):