«Долго време со посебен интерес ги следам Активностите на Маршал Тито и на секој можен начин – се уште се обидувам – да му помогнам.
Еден мој млад пријател, научник Од Универзитетот Оксфорд, Капетан Дикин (сега потполковник) со падобран летал во Југославија пред една година [27 Мај 1943 година] и живеел 8 месеци во генералштабот на Маршал Тито. Еден ден и двајцата биле ранети од истата бомба и станале пријатели… Врз основа на извештаите на Потполковникот Дикин, можеме да формираме јасна претстава за целата борба и лицата кои ја водат. Минатата есен испративме голема мисија под раководство на нашиот почитуван храбар заменик Од Ланкастер – Бригаден Генерал Фицрој Меклеан. Тој беше во Каиро со Министерот за Надворешни работи и јас да поднесам извештај таму, и сега се врати со падобран во Југославија. Можам да ве уверам дека Ќе се направи се за Поддршка на Маршалот Тито и храбриот корпус. Маршал ми пишуваше за време на мојата болест (во декември 1943 година), и од тогаш сум во пријателска комуникација со него. Наша цел е да го поддржиме и да му дадеме секаква можна помош, под услов и тој да соработува со нас…»
Од Ова Е јасно дека Тито ги одржувал најблиските лични врски со лидерот на Британските Конзервативци во текот на последните години од војната. Исто така, Не беше случајно Што Черчил испрати еден од водачите на Британското воено разузнавање, Генерал Меклеан, На Тито како негов личен претставник. Во својата изјава На 24 Мај 1944 Година, Премиерот Черчил дава нови сочни детали за неговите преговори Со Тито:
«Се прогласивме за жестоки поддржувачи на Маршалот Тито поради неговата херојска борба против Германците. Ние го испраќаме – и имаме намера да го испратиме во иднина – колку што е можно повеќе воена опрема, како и да влеземе во најблизок контакт со него. Во понеделникот имав задоволство да имам долг разговор со Генералот Велебит, кој беше тука на официјалните упатства на Маршал Тито. Се согласивме Со Него Дека Маршалот ќе го испрати неговиот личен воен претставник тука за да можеме да бидеме свесни за сите настани и расположенија во Југославија. Така, покрај постоечките врски преку седиштето На Генерал Вилсон во Алжир, ќе имаме уште една, паралелна врска…
Лидерот на Југословенските патриоти, Маршал Тито, речиси целосно ги напушти своите комунистички ставови. Тој во неколку наврати изјави дека апсолутно нема да го укине правото на сопственост или да го промени општествениот поредок во Србија …"(Молтке К., Зад сцената на Втората Светска Војна, Издавачка Куќа за Странска