Музыка дип, җыр-моң диеп,
Әзер ул чукынырга.
Аның урыны – биектә…
Оркестр чокырында.
Көйләрең белән, Фуат дус,
Йөрәкне яндырасың!
Болга, әйдә, таягыңны,
Җырларың яңгырасын!
Без дә шушы кичәбездә
Матур хисләр кичерик!
Шәраб эчеп тормыйк бүген,
Җырларыңнан исерик!
Син – затлы зат!
Артист һәм шагыйрь дустым
Хәлим Җәләйнең 75 яшенә
Син – затлы зат! Алтыннарга
Төрсәң дә, төрмәсәң дә…
Син – халыкныкы, тарихка
Керсәң дә, кермәсәң дә…
Син – шагыйрь, берлек әгъзасы –
Язсаң да, язмасаң да…
Синең даның чыккан инде –
Азсаң да, азмасаң да…
Син – лаек зат, орден-медаль
Таксаң да, такмасаң да…
Син – аек зат, шәраб-мазар
Капсаң да, капмасаң да…
Сәхнәдә сиңа килешә
Ни генә эшләсәң дә…
Син – бөек инде, сәхнәдән
Төшсәң дә, төшмәсәң дә…
Тик сәхнәдән төшмәссең шул
Кусаң да, кумасаң да…
Син чынлап та бөек артист! –
Щепкинчы булмасаң да…
Син үлемсез Хәлим Җәләй! –
Үлсәң дә, үлмәсәң дә…
Шушы шигыремне яздым,
Көлсәң дә, көлмәсәң дә.
Түрә дә, шагыйрь дә…
Әнәс Исхаковның 70 яшенә
Без яшь идек, гаярь идек,
Чибәр һәм көчле идек!
Гел яшь булыр кебек идек,
Картаймас төсле идек!
Язлар үтте, җәйләр үтте,
Көзгә дә күп калмады.
Әнәскә дә җитмеш тулды,
Безгә дә күп калмады.
Дөнья безне хәйләләде,
Томыш безне алдады:
Маңгайларга чәпәп куйды
«Картлык» дигән тамганы…
Ә безнең Әнәс дустыбыз
Ул Шөгер якларыннан.
Мин аны бик яхшы беләм
Комсомол чакларыннан.
Гомер буе түрә булды,
Чөнки Әнәс Шөгердән.
Әмма ерак киталмады…
Шигырь дигән шөгыльдән.
Әйе, әйе, ул әле дә
Шигырьдән ерак түгел.
Шагыйрь булса да, Әнәс ул,
Әлбәттә, дурак түгел.
Күпме генә күп язсаң да,
Булсаң да олы талант,
Шигырь язып баеп булмый,
Шигырь туйдырмый тамак.
Бай түрә булу әйбәтрәк,
Ярлы шагыйрь булганчы…
Әнәс нәкъ шулай яшәде
Җитмеш яше тулганчы!
Әнәскә дә җитмеш тулды!
Ну нишлисең, күрәчәк!
Хәзер инде бар дөньяны
Ул шигырьгә күмәчәк!
Шагыйрьләр авылда туа,
Шәһәрдә үлә алар.
Түрәләр дә шагыйрь кебек,
Нишләргә белә алар:
Авылларда эшлиләр дә
Күченәләр шәһәргә, –
Тыныч кына картаерга,
Тыныч кына яшәргә!
Ә Әнәс – түрә һәм шагыйрь, –
Килешә аңа шәһәр!
Хәзер