Fatma Nabieva
Avtobus xeyli getdikdən sonra, Aylın yerindən qalxdı. Çantasını götürüb, şoferin yanına yaxınlaşıb – şoferə: bağışlayın, qarşıda saxlayarsınızmı? mən gedəsi olmadım, enmək istəyirəm. Şofer avtobusu biraz qarşıda sağa çəkib saxladı, – şoferə: vacib zəng gəldi, pulumuda almayacam sizdən, narahat olmayın. Çantamı zəhmət olmasa ala bilərəmmi? şoferin köməkçisi avtobusdan enərək, baqajı açıb Aylının çantasını verdi. Aylın çantasını – verənə: sizə uğurlu yol. Oğlan – Aylına: çox sağolun xanım sizədə uğurlar, tez avtobusa mindi, qapilar bağlandı avtobus getdi.
Aylın yolun kənarında dayanıb baxdı, az vaxtda maşın gəlib dayandı yanında, rəis idi sükan arxasındakı. Aylın çantasını baqaja qoyub, tez keçib əyləşdi ki, görən olmasın. Rəyis tez qaza basaraq yoluna davam etdi. Rəyis – Aylına: çox gözəl başlanğıcdır qızım işinə, bravo dediyimiz kimi yerinə yetirdin hər şeyi. Aylın – rəyisə: işimizin nə qədər ciddi olduğunu bilirəm yoldaş rəyis, dəqiq olmalıdır dediyiniz kimi hər şey, vaxtında və saatında. Rəyis maşını idarə edərək – Aylına: sən bizdə qalcaqsan. Aylın – rəyisə: nəə? sizdə niyə? sən Allah yoldaş rəyis məni oğlunuzla üzləşdirməyin. Çox üzür istəyirəm sözümə görə, oğlunuz sizin kimi ali çənab deyil. Rəyis gülərək, – Aylına: hə əsəbidir oğlum razıyam səninlə, birazda gözdən tərbiyəsini qaçırdığımı gecdə olsa indi anlayıram. Sən onun elə danışmağına baxma qızım, ürəyi pambıq kimi yumşaqdır. Aylın – rəyisə: xayiş edirəm mən otəldə və ya başqa evdə kirayədə qalaram. Nə olar bircə sizdə qalmayım çox xayiş edirəm sizdən, – Aylına: qızım səni kimsə görməməlidir, bu şəhərdən getdiyini düşünür hər kəs, birdəki işimizi anlayırsan çox təhlükəlidir. Mən səni başqa yerdə etibar edib qoya bilmərəm, səni evimizdə Sərdar hazırlaşdıracaq lazım olanlar. Aylın əli ilə alnına vurub of, off, mən necə yuxumu qarışdırmadım axşam? necə hiss etmədim rahat yatdım belə, aman Allahım bircə məni onunla sınağa çəkmə. Aylın bir anlıq rəyisi unudub öz – özünə deyinirdi, rəyis maşını idarə edərək Aylına gülməməkçün özünü zor tuturdu. Aylın – rəyisə: yoldaş rəyis mən bəlkədə dediyimiz o işdən sağ dönərəm, ancaq oğlunuzla bir evdə bir gün yaşasam sabahı üzümə açmaram, inanın infarkt olaram. Rəyis qəh – qəhə çəkib Aylının sözünə ürəkdən güldü, qızım bilirəm ikiniz bir – birinizlə yola getmirsiniz, ancaq sənin həyatını təhlükəyə ata bilmərəm anla. Birdə deyirəm başqa yerdə təlimin mümkünsüzdür çox düşündüm, mənim evimdə olduğunu bilməz kimsə, sənin haqda bir mən birdə oğlum biləcək. Əks halda bizdə qalmağa razı olmayıb şəhərdə gəzib dolaşcaqsansa de indidən işimizə son qoyaq. Aylın – rəyisə: tamam gərək deyil dediyiniz kimi olsun, maşının yan şüşəsindən dışarı baxdı üzgün.
Rəyis anlayırdı Aylının nədən narahat olduğunu, – Aylına: qızım mən səni bu işə dəvət etdiyimçün çox üzgünəm, sənin həyatın çox dəyərlidir mənimçün bil. Bəzi satqınlardan və təhlükədən səni yanımızda evimizdə hazırlayaraq qoruya bilərik, sənin gizlin hazırlandığını uçan quşda bilməməlidir. Rəyis – Aylına: bu gün sənə oxşar kefsiz olan bir nəfəridə gördüm səndən başqa, dur xatırlayım kim idi o? hə yadıma düşdü Sərdarda gördüm, gülümsədi. O da sənin kimi kefsiz oldu bildiyində səni hazırlaşdıracaq işlə əlaqədar, + sənədən fərqli olaraq çox əsəbləşdi. Ancaq bu ciddi işdir belə məsələhətdir dediyimdə anladı, razılaşdı o da qırmadı məni sənin kimi, çox sağolsun ikinizdə. Rəyis Aylına qandırırdı ki, davalaşsanızda bir nöqtəyə gələcəksiniz işin xətrinə. Aylın susdu artıq söz demədi, rəyis güzgüdən Aylına baxıb gülümsəyərək, maşının sürəətini artırdı.
Aylının getməsinə hər kəs üzülmüşdü, Sadiq evə çatan kimi küçüyü qucağından yerə buraxıb – küçüyə: qaç yeməyini ye, küçüyə baxıb gülümsədi. Anası – Sadiqə: oğlum Aylını uğurladınızmı? Sadiq dərindən nəfəs alıb – anasına: hə ana getdi. Sadiqin üzgün olduğunu anladı, ancaq artıq söz demədi, – anasına: mən otağımdayam, getdi. Anası oğlunun ardınca baxıb yavaş səslə, Aylın olduğunda qədrini bilmədin çox üzdün. İndi qızım getdi deyə heç özündə bilmədən elə üzgünsən ki oğlum, dərindən ah çəkib başını narazılıqla sirkələdi. İntizar gəldi – Şahnaza: Şahnaz xanım axşama gələcək qonaqlarınıza nələr hazırlayaçağımız haqda məsləhət verərdiniz zəhmət olmassa. Şahnaz – İntizara: gedək birlikdə düşünək, fikrim qarışdı heç özümdə bilmirəm, getdilər.
Sadiq öz otağına getmədi, Aylının otağına gəlib qapını açıb otağa baxdı üzgün – üzgün. Aayağının yanına gəlmiş kücüyü quçağına alıb – küçüyə: darıxırsanmı dostunçün? qapını örtüb qucağında küçüklə gəlib Aylının yatağında uzandı. Küçüyü qarnının üstə qoyub başını tumarlayaraq – küçüyə: müalicə olunsun gələcək darıxma. Biraz küçüyü sığallatıb gülümsəyərək, – küçüyə: darıxsan səninlə gedərik yanına, dərindən nəfəs alıb gülümsəyərək, küçüyü qaldırıb yuxarda tutdu. Bilirsən? mən Aylını tanıdığımdan bir dəfədə olsun onun gərçəkdən gülümsədiyini görməmişdim. Ancaq sən gəldiyindən sonra onun üzünün ifadəsini gərçəkdən dəyişdirə bildin. Sən balaca varlıq gülümsəməsinə səbəb oldun, əsil dostsan. Sənin adını seçməyində yanılmadı Aylın, mən bu qədər vaxtda onu anlamadım, bacarmadım yazığın üzünü güldürə. Sən isə gəldiyin andan onu anladın sevdin, dərindən nəfəs alıb yerində oturdu. Allahım güldüyüm başıma gəlir, mən artıq öz – özümə küçüklə danışıram. Yatağa uzanıb küçüyü sinəsinə qoyub – küçüyə: sən gərçəkdən çox şirinsən dostum, başını tumarladı.
Ramiz Kamilnən evə gəlib kefsiz oturmuşdu, Aylının dediyi söz yadından çıxmırdı. Kamil – Ramizə: nə dedi Ayın sənə? yol boyuda demədin mənə. Ramiz biraz baxıb, – Kamilə: dedi səhv bir şey eləsəm məni bağışla və hammıdan halallıq istə əvəzimdən. Kamil narahat oldu – Ramizə: niyə elə desin ki? bilmədiyimiz bir problemimi var? Ramiz çiyinlərini çəkib, bilmirəm ki dostum. Kamil biraz düşünüb – Ramizə: yazıq yaddaşının itəcəyini filanmı düşünmüş? yəqin həkimin sözü çox ciddiliyə almış. Aylın həyatta tərs bir şey etməz bilirik artıq bunu, ancaq tərs olan bir şeyə doğru addımlayar, of demədən yandırar özünü. Ramiz – Kamilə: inşallah olmaz tərsə gedən bir şey, Kamil divana söykənib qollarını bir – birinə dolayıb Ramizə baxdı. Ramizin hələdə fikrində qalmışdı Aylının sözündən, qarşısındakı içkidən içərək – Kamilə: mən bir zəng edib baxım necədir. Telefonunu çıxarıb Aylına zəng etdi, alo canım, – Ramizə: birdənəm darıxdınmı? Ramiz Aylının səsini eşidib rahat oldu. Canım mənim darıxmarammı? səsini eşitdim rahat oldum, necəsən? – Ramiə: darıxma birdənəm yaxşıyam narahat olma. Kamil səni təkmi qoydu, yanında deyilmi? Ramiz gülümsəyib, – Aylına: yox yanımdadı, dostum məni tək qoymaz heç vaxtı. Aylın gülümsəyərək, – Ramizə: Kamil kimi ikinci dost nə sən taparsan, nədə mən. Qədrini blməliyik onun, – Aylına: verim danış özüylə, telefonu kamilə uzatdı.
Kamil tellefonu götürdü, alo canım salam, yol yormur ki səni? – Kamilə: yox yormur, narahat olma hər şey yaxşıdır. Sən orda mənim birdənəmi tək qoyma, tamammı? Kamil Aylının sözünü anlamağa calışdı, şüphəli qalmışdılar. Qoymuram canım sən Ramizdən narahat qalma mən onunlayam, əsil biz səndən narahatıq, dərindən nəfəs alıb Ramizə baxdı. Aylın – Kamilə: niyə narahatsınız məndən? – Aylına: yenə özünü oda – ocağa atıb qəhrəmanlıq etməndən ola bilərmi? Ramizi mənə tapşırırsan. Ramizdəndə hər kəsdən əvəzinə halallıq istəməyini xayiş edirsən, bizim bilmədiyimiz bir şeymi var? Aylın gülümsəyərək, – Kamilə: uzun yol gedirəm kim bilir nə olacaq, o üzdən dedim. Kamil – Aylına: şər deməsək xeyir gəlməz məsəli