"Je ziet er alleen een beetje…vermoeid uit."
"Ja, dat kan kloppen," zei hij, terwijl hij weer recht voor zich uit keek. "Ik slaap de laatste tijd niet zo goed. Shelly en ik gaan uit elkaar."
HOOFDSTUK NEGEN
Ze zaten al een paar minuten in de auto voordat alles weer normaal aanvoelde.
Jessie had haar medeleven betuigd op het bureau en Ryan had haar bedankt. Maar meer had hij niet losgelaten en ze vond het niet gepast om vragen te stellen. En aangezien de zaak die ze moesten onderzoeken, wat dat moge wezen, te gevoelig was om binnen het bureau te bespreken, moesten ze het doen met onhandig geklets over haar terugreis en de gevaren van sushi uit de supermarkt. Ze liepen niet synchroon.
In eerste instantie werd het er niet beter op toen ze eenmaal onderweg waren. Toen ze vanuit de parkeerplaats de straat op reden, klopte een dakloze man op het raam en vroeg om wisselgeld. Jessie maakte een sprongetje in haar stoel en sloeg met haar hoofd op het dak.
"Gaat het?" vroeg Ryan, met een zijdelingse blik op haar.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.