Sugestie
Niektórzy dodają makaron jeszcze przy włączonym ogniu; osobiście tego nie polecam, aby nie „przysmażyć” jajek, choć jak to mówią - o gustach się nie dyskutuje. Na Sycylii polecili mi dodać tarte pistacje wraz solą pod koniec gotowania i muszę przyznać, że wynik jest fantastyczny.
Makaron all'arrabbiata
Arrabbiata to część kulinarnej tradycji kuchni rzymskiej. Jest to prosta potrawa o bardzo silnym smaku. Często gotowana jako wieczorna przekąska, ponieważ bardzo szybko i łatwo da się ją przyrządzić.
Składniki (dwie osoby)
Makaron (200 g) najlepiej penne - rurki
Sos pomidorowy (1.5 szklanki)
Boczek Pancetta (80 g)
Czosnek (1 ząbek)
Tarty Parmezan (2 łyżki)
Oliwa z oliwek
Chili
Sól
Przygotowanie
Pokrój pancettę na małe kawałki i razem z chili i czosnkiem usmaż ją w niewielkiej ilości oleju. W międzyczasie ugotuj makaron. Dodaj sosowi pikanterii poprzez wmieszanie przecieru pomidorowego. Sypnij kolejną porcją chili i soli i gotuj przez około pięć minut. W międzyczasie ugotuj makaron al dente, odcedź go i podsmaż chwilę razem z mieszanką chili i pomidorów. Podawaj na gorąco.
Sugestie
Zanim dodasz sos pomidorowy pozbądź się usmażonego czosnku. W ten sposób makaron będzie łatwiejszy do strawienia.
Makaron z rukolą i orzechami
(Pasta con rucola e noccie)
Typowa potrawa rodem z Sycylii, do tej pory jeszcze niezbyt znana.
Składniki (dwie osoby)
Makaron (200 g)
Rukola (210 g)
orzechy (30 g)
tarty Parmezan (5 łyżek)
Oliwa z oliwek
Sól
Przygotowanie
Umyj i podrzyj rukolę na listki. Oczyść orzechy włoskie i włóż do moździerza kuchennego, nastęnie skrusz je na drobno. Dodaj pokrojone orzechy włoskie do rukoli, oleju, soli i parmezanu, wrzuć wszystko do miksera i miksuj aż do uzyskania jednorodnej masy. W międzyczasie ugotuj makaron i polej go mieszanką, dobrze wszystko ze sobą mieszając. Na koniec udekoruj makaron całymi ziarnami orzecha włoskiego.
Sugestie
Nie jest konieczne obieranie orzechów ze skórki, jeśli jednak masz cierpliwość, aby to zrobić, uzyskana mieszanka będzie miała mniej gorzkawy smak.
Makaron al ragù
Etymologia słowa ragù wywodzi się z francuskiego ragôut, rzeczownika pochodzącego z kolei od ragoûter, co oznacza „wzbudzać apetyt”. Pierwotnie jako ragù określano duszone potrawy mięsne z dużą ilością przypraw, które następnie były używane jako dodatek do innych potraw, we Włoszech głównie do makaronów. W okresie faszystowskim, reżim próbował „zniechęcać” do używania tego terminu, postrzeganego jako ‘niewłoski’, a zatem niezgodny z faszystowskim słownictwem, przekształcając go w ragutto. We Włoszech najbardziej znane ragù pochodzi z Bolognii.
Składniki (dwie osoby)
Makaron (200 g)
Mielona cielęcina (200 g)
Sos pomidorowy (2 szklanki)
Czerwone wino (2 szklanki)
Cebula (½)
Marchewka (1)
Seler (1 łodyga)
Oliwa z oliwek
Sól
Pieprz
Przygotowanie
Cebulę, seler, marchewkę umyj i posiekaj, włóż do garnka z dwiema łyżkami oleju i gotuj na bardzo małym ogniu. Kiedy „aromaty” z gotowania nieco złagodnieją, dodaj mięso, a gdy zacznie nabrać koloru, wlej sos pomidorowy. W międzyczasie w mniejszym garnku ugotuj trochę wody, która posłuży do przemieszania naszej mikstury gdy już wyschnie, aby nie ryzykować jej przyklejenia do garnka. Po pół godzinie gotowania dodaj czerwone wino, aby nadać smak sosowi i dopraw wszystko solą. Czas gotowania zależy od intensywności ognia i własnego upodobania: ja gotuję przez około półtorej godziny. Pod koniec gotowania dodaj pieprz i ponownie dopraw solą, proporcjonalnie do ilości stopniowo dodawanej wody. W międzyczasie ugotuj makaron. Po ugotowaniu dodaj go do sosu i podawaj na gorąco. Jeśli lubisz, na koniec posyp wszystko parmezanem.
Sugestie
Dodawaj mięso do smażonki stopniowo, aby zbyt gwałtownie nie ostudzić garnka! Aby sos był bardziej aromatyczny można dodać do niego troszkę boczku.
Odmiana jaką stosują we włoskim regionie Maremma polega na dodaniu mielonego mięsa z dzika, ale wtedy to już zupełnie inny przepis...
Zupa Pasta e fagioli
Typowe danie zimowe, którego pochodzenie jest niejasne. W rzeczywistości znajduje miejsce w różnych regionalnych kuchniach włoskich, nie wiadomo, z którego regionu tak naprawdę pochodzi (Lombardia, Campania, Lazio, Toscana). Charakterystyczne w kuchni napolitańskiej jest to, że makaron gotuje się bezpośrednio z warzywami zamiast osobno gotować go w słonej wodzie. Dzięki takiemu przygotowaniu zostaje zachowana cała skrobia z makaronu, która zamiast tego zostałaby utracona przez odsączenie wody.
Składniki (dwie osoby)
Pasta (200 g)
Biała fasola cannellini (1 pełna szklanka)
wędlina Lardo di Colonnata (50 g)
Sos pomidorowy (1.5 szklanki)
Cebula (½)
Seler (1 korzeń)
Oliwa z oliwek
Sól
Papryka peperoni
Przygotowanie
Ugotuj fasolę z selerem. Osobno pokrój wędlinę na kostkę i podsmaż razem z cebulą i papryką peperoni w oleju. Dodaj sos pomidorowy, dopraw solą. Gdy fasola jest już prawie ugotowana, odcedź ją zachowując płyn z gotowania i dodaj wszystko do sosu pomidorowego. W międzyczasie ugotuj makaron, odcedzając go kiedy jeszcze jest niedogotowany i naprawdę al dente. Dodaj makaron do “sosu” fasolowego, dokończ gotowanie makaronu, od czasu do czasu dodając płyn z gotowania fasoli aby zapobiec przywieraniu. Po ugotowaniu dodaj szczyptę pieprzu. Podawaj na gorąco.
Sugestie
Użyj krótkiego makaronu i podawaj zostawiając trochę płynu. Wędlinę lardo można zastąpić zwykłym boczkiem.
Ryż z sałatą radicchio i serem gorgonzola
(Riso con radicchio e gorgonzola)
To danie pochodzące z tradycji kuchni weneckiej jest łatwe w przygotowaniu i daje wszystkim wiele radości. Spróbuj aby się przekonać!