“Hoe bedoel jy nou?” Onsekerheid klem om haar bors.
“Die meeste programme en stories word hier onder dieselfde handelsnaam geskiet.”
“Ek verstaan dit so, maar …” Sy sal seker nooit kan vergeet dat ondersoekende joernalistiek haar pa se kos was by Nuus-Direk nie, die suurstof in sy longe, die bloed wat deur sy are gevloei het. Riaan en sy beste vriend, Erik, wat ’n kameraman was, het altyd saam aan stories gewerk.
“Die bestuurspan het vergader en ons wil almal kyk hoe jy in die veld vorder met ingewikkelder stories as Délicieux se kosproe en tuinmaak,” onderbreek die baas haar gedagtegang. Fick sit terug in sy stoel, heeltemal gemaklik.
Anelia, wat voel hoe sweet op haar voorkop uitslaan, sit vorentoe in haar stoel. Wat moet sy antwoord? Kan sy uitstel vra? Dalk kan sy eers daaroor gaan dink. Hulle kan so ’n bom tog nie summier op haar laat bars nie. Hulle besef nie regtig wat Nuus-Direk van haar vra nie. Haar pa het sy lewe in hierdie einste posisie verloor toe hy verslaggewer was.
“Toemaar, Anelia. Ek kan sien ek het jou onkant gevang. Jy hoef nie nou al te antwoord nie.”
“Sal ek my pos by Délicieux verloor as ek die nuwe aanbod weier?” vra sy bekommerd.
“Natuurlik nie.”
“Dan kan ek ongelukkig nie die werk by Nuus-Direk aanvaar nie. Jammer.”
“Is jy seker? Gaan dink eers bietjie daaroor na. Jy sal uitstekend in die posisie vaar. Jy hét die vermoë om Riaan se skoene vol te staan.”
“Dis juis waarom ek nie kan nie.” Anelia vlieg op, want sy kan nie ’n enkele oomblik langer in hierdie kantoor bly nie.
“Wees gerus, Anelia. Gaan ontspan en geniet die res van die week.” Fick staan ook op en vergesel haar tot by die deur.
Anelia glip by die naaste badkamerdeur in. Die persoon in die spieël lyk bleek en beangs. Sy kan nie! Sy kan eenvoudig nie! In geen omstandighede kan sy doen wat haar pa gedoen het nie. Nooit sal sy soos hy kan wees nie. Nooit!
Sy spoel haar gesig af. Ernstig ondersoekende joernalistiek het sy lewe geëis. Verstaan hulle nie, sy durf dit nie ook aanpak nie? Háár lewe wil sy regtig nie ook vir haar werk inboet nie. Dít kan sy nie aan haar ma doen nie. Vir die hoeveelste maal besweer sy die vrese wat sedert haar pa se dood snags by haar spook.
Sy haal ’n paar keer diep asem om te probeer kalmeer. Sy wil sommer onmiddellik by die huis kom. Die meenthuis is lanklaas behoorlik skoongemaak …
O nee, vanmiddag se opname wag nog.
Nog een diep asemteug, en sy vind haar weg na Donovan.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.