Trompie Omnibus 6. Topsy Smith

      “Mag ek vra waaroor is dit?”

      “Dis oor geld,” antwoord Trompie bot.

      Hy is nie lus om alles oor hul plan om geld te maak hier uit te blaker nie.

      Die bankklerk sal sommer dadelik sien hoeveel geld hulle gaan maak en dalk begin hy dan ook met so iets. Kwaggaberg is ’n klein dorpie. Hier is nie plek vir twee besighede wat poetsapparate verkoop nie.

      “Almal wat die bestuurder wil spreek, wil hom oor geld spreek,” sê die klerk droogweg. “Kan jy asseblief vir my verdere besonderhede gee?”

      “Nee, Meneer, dit is … dit is …” en dan dink Trompie aan ’n woord wat hy sy pa al baie hoor gebruik het, “konfidensieel.”

      Hy kyk trots om na sy vriende. Ja-nee, hulle hou van die woord. Hulle knik hul koppe ernstig om vir die klerk te wys dit is beslis baie konfidensieel.

      “Nou goed dan, julle kan die bestuurder spreek,” sê die klerk asof hy hulle ’n guns bewys, “maar hy is op die oomblik besig. Sit gerus solank.”

      Hy wys na ’n bankie teen die muur. Die vier gaan sit plegtig.

      Die klerk gaan weer met sy werk aan. Hy tel stapels note. Die seuns hou hom aandagtig dop.

      “Jissie!” sê Trompie. “Daar’s vir jou geld soos bossies, hoor!”