Later as man kon hy hom op die groot wynpense wreek
en met die volk se hulp het hy die adel uitgemoor
en self geheers. Wag, ek wil nie hê die werkers moet ons hoor.
Vier werkers kom binne met kis.
Gaan sê jou moeder en jou suster moet dadelik kom kyk
hoe Oupa se lank verwaarloosde ou koringkis nou lyk!
Lukophroon af.
Pas op, moenie die sederkis laat stamp of dit laat val!
Lig dit op die tafel. Ek wil dit eers ’n rukkie hier uitstal.
Hoe vlammig loop die geel grein van die sederhout,
en ewig sal tonele uit Korinthe leef in die ivoor en goud.
Mooi! Ek moet die kunstenaars tog op ’n fees bedank.
En julle wag nou seker op die ding wat stink se klank?
Dè, vat, verdeel die klompie goue munt en koop
aandenkings dat jul later sê: “Ons bene het die kis laat loop.”
Werkers af. Melissa, Hermionee en Lukophroon binne.
MELISSA
Tog pragtig! Eurúdikee wat teruggelok word van die anderkant.
PERIANDROS
Hier vlieg die wraakvoëls bo die ghwano van die wraakeiland.
LUKOPHROON
Vader se beeld in hout gekerf! Hier Oupa! Dis gebede
en verhale van ons mense en Korinthe se verlede.
HERMIONEE
Dis Gode, die magte oor die aarde, en hierso links
borrel die fontein onder die hoef van die gevlerkte hings.
LUKOPHROON
’n Mens sal baie lank die stoete beelde moet bekyk
voordat die hart die volle sin en skoonheid kan begryp.
MELISSA
Verborge hou die deksel geheime van die moederskoot.
PERIANDROS
Ja, maar die Bakchiadai se kinders is nou groot.
Periandros kyk weer na buite.
Kyk hoe sit die rykes van Korinthe belangrik maar verveel
in die kalktuin die heeldag deur en kamma dambord speel! –
Die kis kan hier ’n rukkie staan dat julle dit kan sien,
maar dan moet dit na ons slaapkamer – dis eintlik te intiem.
Kuupselos binne met kou en kwartel.
KUUPSELOS
Ha! Pik, pik, kwarteltjie, dat jy môre op die fees
die kwaaiste kwartel van die kwarteltjies kan wees!
PERIANDROS
Was jy vanoggend weer die groot grapmaker van die straat?
LUKOPHROON
Ag, Vader, hou tog op! Hy doen geen sterfling kwaad.
KUUPSELOS
Dag, ou koringkis! Met al dié tierlantyntjies aan
is jy die ware jakob vir ’n kwartelkou om op te staan.
PERIANDROS
Voordat ek daardie kou nog van die kis afklap,
vat die afskuwelike ding gou weg, en trap!
Kuupselos vat die kou van die kis af weg.
KUUPSELOS
Pik, pik deur die tralietjies dat jy my vinger byt
sodat hy bloei en bloei, dan wen jy môre die wedstryd.
HERMIONEE
Stil tog, Kuupselos! Hoe ver kan jy die diskus gooi?
KUUPSELOS
Hoe ver kan ek die dinges …? Haai, ek weet nie mooi!
Jy bedoel, Ousus, hoe ver die dinges my kan smyt!
PERIANDROS
Man, hou ten ene male op nou met die lawwigheid!
KUUPSELOS
Ek staan en mik, en staan en mik, en as ek hol,
die dinges los, draai hy my óm en óm: ’n groot vet tol!
PERIANDROS
Man, trap!
HERMIONEE
Kom, Kuupselos!
Hermionee vergesel hom uit.
KUUPSELOS
Pik, pik, kwarteltjie in jou ysterkou;
al die kinders van Korinthe hou soveel van jou.
MELISSA
Waarom die ongeduld en altyd daardie kind beledig?
PERIANDROS
En waarom alles wat hy sê en doen altyd verdedig?
Melissa af. ’n Rukkie stil.
Sal ons, my seun, nou saam na Ganguloon toe gaan?
LUKOPHROON
Nie nou nie! Ek kan Vader ook nie mooi verstaan.
Hy bly my broer, hy bly u seun, u oudste kind.
PERIANDROS
Ja! ek word soms soos die wildevark van woede blind.
Maar dink net: hy moes ná my oor hierdie ryk regeer
en nou deur hom tas God en mens my in my eer.
Met ’n oumagrootjie kreupel en jou kind ’n sot,
heers daar oor so ’n skewe wêreld ooit ’n God?
LUKOPHROON
Gaan Vader nie te ver, word ydel met die hoë naam?
PERIANDROS
Volgens die ervaring en die insig in jou doem
wissel die manier en name wat jy God sal noem. –
My seun, fyn op ’n spinnerak hang alle dinge saam,
en deur die eeue sal daar altyd na die sterre klink
as eerste vraag waaraan die mens weer telkens dink:
as daar oor hierdie aarde ’n oppermag gebied,
waarom laat hy die skending toe en die verdriet?
Dan kan die mens mos ook na eie wil en mag
sy webbe span en heeltemal sy medemens verag?
LUKOPHROON
Die siel word tog deur skade en verdriet gesuiwer,
en dit laat jou eindelik voor eie hartstog huiwer.
PERIANDROS
Ag! dis ’n skuimerige golf ná golf, en sonder rus
slaat die gedagtes eiesinnig teen ’n klipperige kus.
LUKOPHROON
Vader, voor my vertrek wil ek iets vra … of iets vertel …
wat by die skoonheid van Korinthe telkens my ontstel;
soos die glasuur op ’n gebakte kruik met fyn
geluid verspring, voel ek dit altyd in my skryn …
PERIANDROS
Ja?
LUKOPHROON