“Garth!” hoor ek hoe een van sy pelle hom roep.
“I’ll be with you guys in a minute,” sê hy en hou my stip dop. Daai groen oë hou my vasgevang. So asof ek nie ’n keuse het nie. “So, will you?”
Ek trek my hand uit syne en gee verleë ’n tree terug. “Sorry, maar ek het ’n boyfriend,” sê ek vinnig voor my moed my begewe.
“So? We go as friends then?” Ja, sure, want ons is mos sulke dik pelle.
Ai, sy glimlag is so verleidelik ek gee amper oor. Hou bene hou, pleit ek. Maar ek is amptelik die domste girl op aarde.
“Jammer, maar ek kan nie,” stotter ek ongemaklik en loop haastig terug na waar Megan en Elmie vir letterlik niks in die teenoorgestelde rigting sit en kyk.
“En toe?” Elmie se naels gaan na haar mond. Dis haar soort fix vir stres.
“Hy wou weet of ek saam met hom na die talent show toe sal gaan,” antwoord ek so gou soos my sitvlak die gras tref.
Megan hop nader. “En toe sê jy ja? Julle lyk awesome saam. Soos ’n famous couple of iets.”
Ek skud my kop. “Nee, man, ek het ’n boyfriend.”
Hulle kan maar hulle oë rol. Drayke is die beste ding wat laasjaar met my gebeur het.
Ja, oukei, ons sien mekaar min. Of meer soos in nooit. Maar ek is mal oor hom, of altans ek was eens op ’n tyd. Deesdae kan ek skaars onthou hoe sy stem klink, want ek het so lanklaas van hom gehoor.
“Ja, jy’t een wat in jou drome bestaan, want nie ek of Megan glo jou nie.” Elmie kruis haar arms oor haar bors en blaas haar wange op. Dis haar manier van ’n tantrum gooi. “En hy bly daar doer wie-weet-waar . . .?”
“In Pretoria.” Hoeveel keer moet ek dit nog sê?
“Ja, orraait, in Pretoria, maar die punt is,” Megan is soos ’n stoomroller, “Garth is hier en hy is gorgeous! Hoor wat ek vir jou sê, jy is besig om jouself lekker in te doen.”
“Vat hom as jy hom so graag wil hê,” bied ek met ’n soet stem aan. “Daar is in elk geval honderde ander gewillige girls wat in daai ry staan.”
“Seriously, jy is soos in heel voor in die ry!” Elmie gooi haar hande in die lug en rol haar oë vir my. Sy is nou behoorlik kinderagtig.
“Ek wed julle hy gaan nog voor die einde van hierdie dag klaar ’n ander date hê,” sê ek. Ouens soos hy het altyd ’n plan A en ’n plan B en ’n plan tot by Z.
Die klok dwing die gesprek tot stilstand en ons gryp ons kosblikke en spring op.
“Miskien, maar dit kon jy gewees het,” kla Megan aspris net om die laaste sin in te kry op pad biologieklas toe.
“Whatever,” sê ek toe ons by meneer Bekker se klas instap.
Op die tafels staan reeds toetsbuise met verskillende kleure vloeistof in.
Meneer Bekker maak keel skoon. “Kom-kom, outjies. Ons het nie heeldag tyd nie. Net een periode vir hierdie eksperiment, want die volgende periode moet julle die opdragte voltooi.”
Ons word papiere in die hand gestop, twee-twee in groepies gedeel en toe beveel om te gaan sit.
Dis ook weer net my geluk. Ek word saam met die nerd ingedeel. Gelukkig weet ek hy ken sy eksperimente en buise en chemiese goete. Die moontlikheid dat hy die eksperiment al gister by die huis geoefen het, is groot, baie groot. Daarom glimlag ek maar vriendelik terwyl ek langs Peyton inskuif.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.