Tienerharte 2: Hartbreker. Cecilia Steyn

van is voordat ek my kenmerkende glimlag flits.

      “Stefan sal altyd mooi na my kyk, Pappa,” sê Surette vir professor Delport.

      Ek kyk in my truspieëltjie en sien hoe Surette se ma vir haar knipoog.

      By die lughawe stap ek en professor Delport na die kattebak om die bagasie uit te laai.

      Ek maak die kajuit oop en toe ek aan die eerste tas vat, gryp hy my aan die arm.

      “Wanneer ek terugkom van Milaan, beter my dogter nie so bekaf lyk soos die afgelope week nie. Verstaan ons mekaar?” sê hy vir my.

      Ek kyk of Surette hom gehoor het, maar sy en haar ma is besig om afskeid te neem.

      “Ek sal die lewe by die universiteit vir jou ondraaglik maak.”

      Ek knik vir hom en laai die tasse uit. Hel, hy kan dit mos nie doen nie. Of kan hy?

      Surette kom nader en groet haar pa. Haar groot pienk tas los ek met spyt in die kattebak. Ek groet die professor en sy vrou met die hand. Hy gluur my aan. Sy kyk bevestig dat hy sy dreigement doodernstig bedoel het.

      In die kar terug Kampsbaai toe babbel Surette die hele pad. Sy vertel my hoe lekker dit gaan wees, hoe ons elke dag, heeldag, dinge saam gaan doen. Dit voel of al die suurstof in die kar skielik op is. Ek kry nie asem nie, want al waaraan ek dink, is dat ek nie tyd saam met Ciska sal kan deurbring nie.