Сұлтанбек. Айтпақшы, ең басты жаңалықты ұмытып бара жатыр екенбіз ғой. Келін, Айдеке, құтты болсын!..
Тойболды. Иә, расында да, бүгінгі күннің ең ұлы қуанышы осы емес пе?! Айдекеңнің туған күнін жылда тойлап жүрміз ғой мүйіз шығатын болса.
Нұрсұлу (Болатқа). Ботик, бері келш, айналайын!..
Болат ұяла күлімсіреп, Нұрсұлуға жақындайды. Нұрсұлу оны құшақтап, бетінен сүйеді.
Ал бақытты бол, құлыным! Әрдайым алдыңнан ақ күн тусын!..
Болат. Рахмет, тәте…
Енді Нұрсұлудың көзі Сұлтанбек Ертуғанұлының қолындағы қымбат былғары портфель мен күйеуінің қолындағы дәу брезент қапқа түседі.
Нұрсұлу (Сұлтанбек пен Тойболдыға). Мына заттарыңызды бір жерге қоя тұрсаңыздаршы.
Сұлтанбек (Тойболдыға). Иә, Нұрсұлу дұрыс айтады. Тойболды, менің Алматының ең атақты ұмытшағы екенімді білесің ғой, мына портфельді қабыңмен бірге көрнекті бір жерге қойшы. Оның ішінде он күн бойы көз майымды тауысып жасаған кафедраның бір жылдық есебі бар. Қайтарда ұмытып кетіп жүрмейін, есіме саларсың.
Тойболды. (портфельді алып жатып) Құп болат, Сұлтеке! Қазір мен бұларды құтты орындарына қондырайын…
Тойболды портфель мен қапты алып кетеді.
Айдар. Ал, Сұлтеке, енді былай… дастарханға қарай жақындайық.
Ұлжалғас. Иә-иә, дастарханға… Бәріміз…
Сұлтанбек. Жоқ, Айдаржан, егер рұхсат болса біз мына жөндеу жұмыстары жүріп жатқан ресторандарыңның ішін көріп шықсақ…(Нұрсұлуға). Нұрсұлу, қалқам, сен бұл ұсынысқа қалай қарайсың?
Нұрсұлу. Дұрыс-дұрыс, Сұлтанбек Ертуғанович! Жақсыны көрмек үшін деген, көрейік. Ал ішіп-жеуге, Құдайға шүкір, әрқашан үлгереміз ғой.
Сұлтанбек(Айдарға). Ал рұхсат па, қожайын?
Айдар. Әрине, Сұлтеке!..
Нұрсұлу. Онда кеттік…
Бәрі ресторанның ішіне еніп кетеді. Сахнада тек Сәния мен Фараби қалады.
Сәния. (Фарабиге) Бай болған қандай керемет,ә?!. Ішіп-жем – мол, астыңда – былқылдаған шетелдік қымбат авто, (қолын екі жаққа құлаштай жайып) достарың – пішен!.. Жүресің дүниені шайқап. Қандай рахат, ә-ә?!
Фараби. Оның несін сұрайсың, белгілі жайт емес пе.
Сәния. Сонда да дегенім ғой. Мысалы, мына сенің бай болғың келе ме?
Фараби. Әрине. Кімнің бай болғысы келмейт.
Сәния. Ол рас. Менің де бай болғым келет. Бай болғанда да анау-мынау емес, супер бай болғым келет!.. Өмірге бір-ақ рет келеді кенсің, ендеше мына дүниені олай да былай шайқап өту керек қой, ә-ә, Фараби?! Солай ма?..
Фараби. Солай шығар…
Сәния. Солай шығар емес, дәл солай! Бірдеңені айтқанда сен осы неге нақты, дәлме-дәл, қадап-қадап айтпайсың?! (Фарабиды пародиялап). Сөл-ә-й шығар, сөл-ә-й шығар…
Пауза.
Фарап, осы қалай баюға болат, а-а? Айтып тұрмын ғой, ана Айдар Сейтқалиевич пен Ұлжалғас Көпбаевна