Wołanie grobu. Simon Beckett. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Simon Beckett
Издательство: PDW
Серия: David Hunter
Жанр произведения: Современные детективы
Год издания: 0
isbn: 9788381433013
Скачать книгу

      Spis treści

       Okładka

       Strona tytułowa

       Strona redakcyjna

       PROLOG

       OSIEM LAT WCZEŚNIEJ

       Rozdział 1

       Rozdział 2

       Rozdział 3

       Rozdział 4

       Rozdział 5

       Rozdział 6

       Rozdział 7

       TERAZ

       Rozdział 8

       Rozdział 9

       Rozdział 10

       rozdział 11

       rozdział 12

       rozdział 13

       rozdział 14

       rozdział 15

       rozdział 16

       rozdział 17

       rozdział 18

       rozdział 19

       rozdział 20

       rozdział 21

       rozdział 22

       rozdział 23

       rozdział 24

       rozdział 25

       rozdział 26

       rozdział 27

       rozdział 28

       rozdział 29

       rozdział 30

       rozdział 31

       PODZIĘKOWANIA

      Tytuł oryginału: The Calling of the Grave

      Redakcja: Anna Brzezińska

      Adaptacja okładki: Magdalena Zawadzka

      Projekt okładki: © Stephen Mulcahey/www.mulcaheydesign.com

      Zdjęcie na okładce: © Neil C. Robinson/The Image Bank/Getty Images

      Zdjęcie autora: © Hilary Beckett

      Korekta: Beata Wójcik

      Copyright © Hunter Publications Limited, 2010

      Copyright © for the Polish translation by Robert Sudół, 2020

      Copyright © for the Polish edition by Wydawnictwo Czarna Owca, 2020

      Wszelkie prawa zastrzeżone. Niniejszy plik jest objęty ochroną prawa autorskiego i zabezpieczony znakiem wodnym (watermark).

      Uzyskany dostęp upoważnia wyłącznie do prywatnego użytku.

      Rozpowszechnianie całości lub fragmentu niniejszej publikacji w jakiejkolwiek postaci bez zgody właściciela praw jest zabronione.

      Wydanie I

      ISBN 978-83-8143-301-3

      nwersję do wersji elektronicznej wykonano w systemie Zecer.

      Dla Hilary

       PROLOG

       PROLOG

      Wielokrotności rozpadu materii. W takim właśnie stosunku rozkładają się wszystkie organizmy, duże i małe. Na powietrzu, w wodzie, w ziemi. Przy takim samym klimacie dekompozycja zwłok zanurzonych w wodzie trwa dwa razy dłużej niż pozostawionych na wierzchu. Pod ziemią – osiem razy dłużej. Jeden, dwa, osiem. Prosta formuła, nieuchronna prawda.

      Im głębiej coś pogrzebane, tym dłużej trwa w stanie nienaruszonym.

      Zakop zwłoki, a pozbawisz do nich dostępu padlinożerne owady żywiące się martwym mięsem. Mikroorganizmy, które w normalnych warunkach strawiłyby miękką tkankę, nie mogą się obejść bez powietrza, a chłodna izolacja w postaci ciemnej ziemi dodatkowo ogranicza postęp rozkładu. Reakcje biochemiczne, które w zwykłych okolicznościach doprowadziłyby do rozpadu komórek, są spowolnione z powodu niższej temperatury. Proces, który w innej sytuacji zająłby dni lub tygodnie, może się ciągnąć miesiącami. Latami nawet.

      Czasem jeszcze dłużej.

      Pozbawione