Dekameron, Dzień czwarty. Джованни Боккаччо

id="n3">

      3

      tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]

      4

      miasto nasze – Florencja. [przypis edytorski]

      5

      krom (daw.) – oprócz. [przypis edytorski]

      6

      źrały (daw.) – dojrzały. [przypis edytorski]

      7

      jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

      8

      zali (daw.) – czy, czyż. [przypis edytorski]

      9

      przyrodzenie (daw.) – tu: natura. [przypis edytorski]

      10

      aliści (daw.) – jednak, jednakże. [przypis edytorski]

      11

      zasię (daw.) – zaś, natomiast. [przypis edytorski]

      12

      Guido Cavalcanti (1255–1300) – filozof, poeta i trubadur włoski pochodzący z Florencji, przyjaciel Dantego Alighieri, twórca ballad, sonetów i pieśni (canzon) sławiących miłość idealną (tematyka charakterystyczna dla nurtu dolce stil nuovo), a także wyrażające tęsknotę za ojczyzną, odkąd z powodu uwikłań politycznych został zmuszony do opuszczenia miasta; występuje jako jedna z postaci Dekameronu (VI, 9). [przypis edytorski]

      13

      Dante Alighieri (1265–1321) – poeta, filozof i polityk włoski, autor poematu Boska Komedia, napisanego po włosku, w dialekcie toskańskim, uważanego za szczytowe osiągnięcie literatury średniowiecznej; skazany na banicję z powodu uwikłania w walki polityczne we Florencji, w której stronnictwo gwelfów (zwolenników władzy papieskiej bądź współpracy z Państwem Kościelnym) podzieliło się na czarnych, radykalnie antycesarskich i białych gwelfów, do których zaliczał się Dante; zmarł w Rawennie. [przypis edytorski]

      14

      Cino da Pistoia (1270–1336 a. 1337) – pisarz i prawnik włoski, przyjaciel Guido Cavalcantiego i Dantego Alighieri, z którymi korespondował; jako poeta zaliczany do nurtu dolce stil nuovo. [przypis edytorski]

      15

      siła (daw.) – dużo, mnóstwo. [przypis edytorski]

      16

      nie lza (daw.) – nie można. [przypis edytorski]

      17

      jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

      18

      respons (z łac., daw.) – odpowiedź. [przypis edytorski]

      19

      zasię (daw.) – zaś, natomiast. [przypis edytorski]

      20

      tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]

      21

      jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

      22

      nie lza (daw.) – nie wolno, nie można. [przypis edytorski]

      23

      aliści (daw.) – jednak, jednakże. [przypis edytorski]

      24

1

eksperiencja (daw.) – doświadczenie. [przypis edytorski]

2

litować (daw.) – tu: żałować, skąpić. [przypis edytorski]

3

tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]

4

miasto nasze – Florencja. [przypis edytorski]

5

krom (daw.) – oprócz. [przypis edytorski]

6

źrały (daw.) – dojrzały. [przypis edytorski]

7

jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

8

zali (daw.) – czy, czyż. [przypis edytorski]

9

przyrodzenie (daw.) – tu: natura. [przypis edytorski]

10

aliści (daw.) – jednak, jednakże. [przypis edytorski]

11

zasię (daw.) – zaś, natomiast. [przypis edytorski]

12

Guido Cavalcanti (1255–1300) – filozof, poeta i trubadur włoski pochodzący z Florencji, przyjaciel Dantego Alighieri, twórca ballad, sonetów i pieśni (canzon) sławiących miłość idealną (tematyka charakterystyczna dla nurtu dolce stil nuovo), a także wyrażające tęsknotę za ojczyzną, odkąd z powodu uwikłań politycznych został zmuszony do opuszczenia miasta; występuje jako jedna z postaci Dekameronu (VI, 9). [przypis edytorski]

13

Dante Alighieri (1265–1321) – poeta, filozof i polityk włoski, autor poematu Boska Komedia, napisanego po włosku, w dialekcie toskańskim, uważanego za szczytowe osiągnięcie literatury średniowiecznej; skazany na banicję z powodu uwikłania w walki polityczne we Florencji, w której stronnictwo gwelfów (zwolenników władzy papieskiej bądź współpracy z Państwem Kościelnym) podzieliło się na czarnych, radykalnie antycesarskich i białych gwelfów, do których zaliczał się Dante; zmarł w Rawennie. [przypis edytorski]

14

Cino da Pistoia (1270–1336 a. 1337) – pisarz i prawnik włoski, przyjaciel Guido Cavalcantiego i Dantego Alighieri, z którymi korespondował; jako poeta zaliczany do nurtu dolce stil nuovo. [przypis edytorski]

15

siła (daw.) – dużo, mnóstwo. [przypis edytorski]

16

nie lza (daw.) – nie można. [przypis edytorski]

17

jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

18

respons (z łac., daw.) – odpowiedź. [przypis edytorski]

19

zasię (daw.) – zaś, natomiast. [przypis edytorski]

20

tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]

21

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

22

nie lza (daw.) – nie wolno, nie można. [przypis edytorski]

23

aliści (daw.) – jednak, jednakże. [przypis edytorski]

24

źrały (daw.) – dojrzały. [przypi