Pokochać Jasona. Ella Maise

w dół i zobaczyłam cholerne pałeczki w trzeciej szufladzie.

      Odchrząknęłam kilka razy.

      – Znalazłam je.

      – Świetnie – powiedział chwilę później drżącym, niskim głosem.

      Jezu! Czyżby marzenia się spełniały?

      Nie mając odwagi na niego spojrzeć, chwyciłam dwa zestawy pałeczek, pchnęłam tę przeklętą szufladę i wróciłam do szklanych ścian.

      Pewnie byłam czerwona jak pieprzony burak, a jednak uśmiechałam się niczym wariatka. Nie miałam pojęcia, jak otworzyć szyby, więc zdecydowałam, że najrozsądniej będzie poczekać na Jasona, zanim zdewastuję mu dom.

      Stanął obok mnie z małym pilotem i dwoma pudełkami jedzenia na wynos w ręku.

      Kiedy wszystkie szklane ściany otaczające salon i kuchnię otworzyły się, wkroczyłam do raju i wzięłam głęboki oddech, wypełniając płuca świeżym powietrzem.

      – Ależ niesamowicie pachnie – powiedziałam niskim głosem, nie mając jeszcze odwagi spojrzeć Jasonowi w twarz.

      – Pachnie… jak trawa – odparł.

      – Wiem. Uwielbiam to.

      Wykonałam kilka kroków.

      – Czy możemy usiąść przy basenie? – zapytałam.

      – Mamy stolik. – Wskazał na duży stół na patio.

      – Widzę, ale chciałabym zanurzyć nogi w wodzie.

      Dotknął moich pleców i poprowadził mnie w kierunku basenu. Wepchnęłam pałeczki do kieszeni, zdjęłam buty, schyliłam się i podwinęłam dżinsy. Kiedy byłam już usatysfakcjonowana ich długością, wyprostowałam się i stanęłam na brzegu basenu.

      – To niesamowite, Jason.

      Nie odpowiedział, więc spojrzałam na niego i zobaczyłam, że też zdejmuje buty i skarpetki. Przygryzłam dolną wargę, żeby się nie uśmiechnąć, i odwróciłam głowę, podziwiając niesamowity widok. Wyjęłam pałeczki z kieszeni, żeby się nie złamały, po czym usiadłam i zanurzyłam nogi w basenie. Zamknęłam oczy i z uśmiechem zwróciłam twarz ku niebu. Usłyszałam cichy plusk wody, gdy Jason usiadł obok.

      – Dziękuję, że mnie tu zaprosiłeś – powiedziałam w końcu i otworzyłam oczy, żeby na niego spojrzeć.

      Wpatrywał się we mnie. Odwzajemnił mój uśmiech, pokręcił głową i wręczył mi kolację, wyjmując mi z rąk pałeczki, zanim zdążyłam mu je podać.

      – Nie mogę się do ciebie przyzwyczaić, maleńka. Jesteś inna niż ta dziewczynka, którą zapamiętałem – wyznał po chwili, gdy zaczęliśmy jeść w przyjemnej ciszy.

      – Jak inna?

      – Jeszcze nie wiem.

      Zastanowiłam się nad tym.

      – Może to te piersi? – rzuciłam swobodnym tonem.

      Zakrztusił się jedzeniem i kaszlał przez chwilę, podczas gdy ja siedziałam spokojnie, patrząc przed siebie.

      – Tak. To mogą być te piersi – powiedział w końcu zduszonym głosem.

      Zauważył moje piersi.

      Punkt dla nich!

***

      Tom pojawił się dopiero przed dwudziestą pierwszą.

      – Przepraszam, że musieliście tyle czekać. Miałem spotkanie z innym klientem.

      – Nie przepraszaj, powinnam ci podziękować za znalezienie dla mnie czasu w swoim napiętym harmonogramie. Nie mam pojęcia, ile sobie liczysz za tę pracę, ale daj mi znać, żebym mogła…

      – To już załatwione. Nie musisz się tym martwić – przerwał Jason.

      – Ale…

      – W porządku, panno Taylor…

      – Proszę, mów mi Olive – przerwałam, sięgając po papiery, które mi podsunął.

      – Olive, to dość standardowy kontrakt, ale będziemy musieli go przejrzeć, żeby sprawdzić, czy nie ma tam czasem jakiejś klauzuli, która ci nie odpowiada – kontynuował z uśmiechem.

      Kiwnęłam głową. Nie miałam pojęcia o tych sprawach.

      – Pierwsza dobra wiadomość – zaczął Tom, gdy Jason wstał, żeby przynieść mu coś do picia. – Temu projektowi nie grozi przerwanie procesu produkcji.

      Niewiele z tego rozumiejąc, wpatrywałam się w niego bezmyślnie, więc wyjaśnił mi to nieco bardziej szczegółowo.

      – Po zakupieniu praw do adaptacji przez producenta lub studio filmowe zwykle mija jakieś dwanaście–osiemnaście miesięcy, a czasem nawet więcej, zanim dojdzie do rozpoczęcia produkcji. Ale i tak nie ma na to żadnej gwarancji, więc proces może się opóźniać. W tym przypadku jednak chcą wykorzystać szum medialny wokół twojej książki, a w dodatku mają na pokładzie taką gwiazdę jak Jason, więc reszta pójdzie już bardzo szybko.