เขาหันกลับมา เผชิญหน้ากับพระบิดาเพียงลำพัง
ราชาแม็คกิลทรงเห็นความผิดหวังในสีหน้าของเขา แน่นอนว่าเขาคาดหวังว่าจะได้รับการแต่งตั้งเป็น
รัชทายาทในวันนี้ ยิ่งไปกว่านั้นเขาต้องการที่จะรัชทายาทเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งไม่ได้ทำให้ราชาแม็คกิลประหลาดพระทัยเลย และนั่นคือเหตุผลสำคัญที่ไม่ทรงเลือกเขา
“ทำไมพระบิดาทรงเกลียดข้า?” เขาทูลถาม
“ข้าไม่ได้เกลียดเจ้า ข้าเพียงแต่เห็นว่าเจ้าไม่เหมาะที่จะปกครองอาณาจักร”
“เพราะอะไร?” กาเร็ธร้องถาม
“เพราะนั่นคือสิ่งที่เจ้าแสวงหา”
กาเร็ธหน้าแดงก่ำ เห็นได้ชัดว่าราชาแม็คกิลมองเขาทะลุถึงเนื้อแท้ที่สุดของเขา พระราชาทอดพระเนตรและเห็นความเกลียดชังแผดเผาอยู่ในดวงตาของโอรส อย่างที่ไม่เคยคิดว่าจะเป็นไปได้
กาเร็ธผลุนผลันออกจากห้องไปโดยไม่พูดอะไรอีก แล้วกระแทกประตูตามหลัง
ราชาแม็คกิลทรงตัวสั่น ท่ามกลางเสียงสะท้อนก้อง พระองค์ยังจำแววตาของโอรสและรู้สึกถึงความเกลียดชังอย่างล้ำลึก ลึกยิ่งกว่าศัตรูของพระองค์เสียอีก ในช่วงขณะนั้น ทรงคิดถึงอาร์กอน คิดถึงคำพูดของเขาที่ว่าอันตรายนั้นอยู่ใกล้
เป็นไปได้ไหมว่ามันจะใกล้ถึงเพียงนี้?
บทที่ 6
ธอร์วิ่งจี๋ข้ามสนามกว้างภายในอัฒจันทร์ เขาวิ่งเร็วสุดชีวิต ด้านหลังมีเสียงฝีเท้าของทหารยามวิ่งตามมาอย่างกระชั้นชิด พวกเขาวิ่งไล่ธอร์ข้ามสนามที่ทั้งร้อนและคลุ้งฝุ่น สบถด่าไปพลาง ตรงหน้าของเขามีสมาชิกกองทหารยุวชน และพวกเกณฑ์มาใหม่ยืนกระจายอยู่ เด็กหนุ่มหลายสิบคนเหมือนกันกับเขา เพียงแต่แก่กว่าและแข็งแรงกว่า