“โยนเขาลงไปในหลุมรวม” พระนางตรัส “ไม่ต้องทำป้าย ไม่ต้องมีพิธีฝังพิเศษอะไรให้เขา ข้าอยากให้ชื่อของเขาถูกลืมไปจากบันทึกประวัติศาสตร์”
เขาโค้งศีรษะรับ เจ้าหญิงทรงรู้สึกเหมือนได้ล้างแค้นอยู่เล็ก ๆ ถึงอย่างไรชายคนนี้ก็เป็นคนที่ลงมือปลงพระชนม์พระบิดา แม้พระนางจะทรงเกลียดความรุนแรง แต่จะไม่ทรงหลั่งน้ำตาให้เฟิร์ธ เจ้าหญิงทรงรู้สึกว่าดวงพระวิญญาณของพระบิดาทรงอยู่กับพระนางในตอนนี้ ชัดเจนยิ่งกว่าที่เคย และทรงรู้สึกได้ว่าพระองค์ทรงสงบสุข
“มีอีกเรื่องหนึ่ง” พระนางตรัสต่อ เพชรฆาตชะงัก “เอาศพลงมาตอนนี้เลย”
“ตอนนี้หรือฝ่าบาท?” เพชรฆาตทูลถาม “แต่ราชาทรงมีรับสั่งให้แขวนไว้ไม่มีกำหนด”
เจ้าหญิงเกว็นส่ายพระพักตร์
“เดี๋ยวนี้” เจ้าหญิงทรงย้ำ “นั่นเป็นรับสั่งใหม่” พระนางทรงปด
เพชรฆาตถวายคำนับแล้วรีบไปตัดเชือกนำศพลงมา
เจ้าหญิงเกว็นรู้สึกสาแก่ใจขึ้นมาอีก พระนางทรงไม่สงสัยเลยว่าราชากาเร็ธจะต้องคอยดูศพของเฟิร์ธจากหน้าต่างตลอดวัน และการที่เอาศพเขาลงนั้นจะต้องทำให้กริ้ว และเป็นเครื่องย้ำเตือนว่าสิ่งต่าง ๆ ไม่เป็นเช่นที่ทรงวางแผนไว้เสมอไป
เจ้าหญิงกำลังจะทรงผละจากไปเมื่อทรงได้ยินเสียงร้องแหลมสะดุดหู พระนางทรงหันกลับไป เงยพระพักตร์ขึ้นมอง ทรงเห็นเอสโตฟีลีสเกาะอยู่เหนือขื่อคา