że pod koniec jego istnienia 70 000 osób musiało pomieścić się w zaledwie 243 budynkach, co oznaczało, że średnio 14 osób gnieździło się w jednym mieszkaniu. Ponadto dużą część populacji getta stanowili ludzie starzy, chorzy i nieletni. Co więcej, administracja getta działała na czterech poziomach, od nadzorców mieszkań i budynków, przez dziesięciu nadzorców poszczególnych rejonów getta, aż po Judenrat na najwyższym poziomie, wraz z jego dwunastoma wydziałami. Opisywał, jak przywódcom getta udało się zorganizować złożony system administracji, polityki społecznej, służby zdrowia i życia religijnego. Ustalił, że najpoważniejszym problemem było wyżywienie ludności, i szczegółowo omówił poszczególne kwestie zaopatrzenia w żywność. Poruszył też sprawę fatalnych warunków panujących w szpitalach w getcie, jak również braku możliwości chowania zmarłych, co spowodowało, że pod koniec wojny na ulicach leżało około 3000 ciał
1066