Атама. Жан-дүйнө кайрыктары. Мирлан Бакытович Калдыбаев. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Мирлан Бакытович Калдыбаев
Издательство: Издательские решения
Серия:
Жанр произведения: Поэзия
Год издания: 0
isbn: 9785449301369
Скачать книгу
itle>

      Жети атам

      Ата-бабам багыш аттуу элденбиз.

      Кең шаар эски кетмен-төбө жерденбиз.

      Байырлап ата-бабам өнгөн жерде.

      Суусун ичип аба жутуп келгенбиз.

      Санжыра бар мурас кылган урпака.

      Кээси алат аксакалы улуулары сурака.

      Билбегенди жетим дешип элимде,

      Дегени бар жети атасын булар унутпака.

      Мына бүгүн санжырадан баштадым.

      Бул ойдон бул кыялдан кайтпадым.

      Жеткирсем деп тең-туш жоролорго,

      Жети атамды ыр кырына саптадым.

      Биринчи атам Бакыт менин өз атам.

      Сен дегенде ич кайышып жан тартам.

      Аман жүргүн күүлү-күчтүү мурдагыдай,

      Бир өзүңсүң айдан асыл жан атам.

      Улуу кесип аркалаган тарыхчын?

      Билим берди жалпы муунга мунум чын.

      Неберемин мугалим Калдыбайга,

      Мактана алам баш көтөрө мунум чын.

      Сен үчүнчү сен атамсың Дайрабай.

      Куран окуп дуба кылдым багыштай.

      Көрбөсөм да билбесем да  өзүңдү.

      Ырга салдым ыр мейкинин чабыттай

      Кыбырамын бубам баатыр Бешкемпир.

      Теңирим бейишиңде бул адамга кезиктир.

      Топурагың торкоо болсун!

      Аллахым жабрейилге бул адамды кезиктир.

      Тыбырамын Курман-кожо молдонун.

      Ал баскан ислам дини жолдомун.

      Лаа иллааха иллаллоху,

      Иншаллах мен дагы ушул жолдомун.

      Чүрпөсү мында турат Кожо-Саип.

      Дуба кылам мен алакан жайып.

      Бейиште орун алып важиб болсун!

      Ак сакалы бол жанната Кожо-Саип.

      Жетинчи атам Абуталиб мыкты атам.

      Ырым жазып санжыраны таратам.

      Жанагындай киргиздерге бул ырды,

      Санжыра-деп бүт ааламга таратам.

      Атама

      Атаке арман көп сага айта албаган.

      Арман көп өзүңө жаза албаган.

      Атаганат жаштыгымда кете бердиң.

      Сырым көп ичимде айтылбаган.

      Жаңыдан жети жашка толгонумда,

      Аң-сезим эми-эми ойгонгонунда,

      Кете бердиң азаптарга бизди таштап.

      Болоор эле дагы он жыл болгонуңда.

      Декабрьдын орто чендин бир түнүндө,

      Кабар келди куттуу биздин үйүбүзгө.

      Атаңар оо ааламга узап кетти,

      Не азап болду экен бул күнүңүздө.

      Аттигиң кош айтыштым атакемден.

      Оо теңирим эмне күнөө ал пендеңен.

      Атаке алыстарга узап кеттиң.

      Сөздөрүң кайда эле дүйнө кенен деген.

      Сездиң бекен уулуңдун жетилгенин.

      Сездиңби бул уулуңдун эмгектерин.

      Жазма акын жаралыпмын бул ааламга.

      Сездиңби уулуңдун эрезеге жеткенин.

      Оо атаке сезген болсоң сен эгерде,

      Кубандыңбы? сүйүндүңбү эмгегиме.

      Атаке көргүм келет. сагындым..

      Оо аллахым ушул беле бул пендеңе.

      Эмне дейин айтаар сөзүм бул болсун!

      Бейиштен орун алып жайың болсун!

      Жаткан жериң жайлуу болсун!

      Атаке тилегеним сага ушул болсун

      Өзүм

      Кээде ыр жазам чындыкты кошуп.

      Өткөнүн жазам жашоомдо болуп.

      А кээсинде тагдырдан алып коём.

      Анча-мынча сөздөрдү мындан кошуп.

      Кээде жазам досторумдун тагдырын.

      Башынан өткөн болуп өткөн бардыгын.

      Окурмандар ойлобосун таңыркап,

      Сүйсө керек-деп бул кыздардын бардыгын.

      Ырлар арбын сүйүү дастан айтылган.

      Ачык сөз сүйөм жаным жазылган.

      Мен жашоодо сүйөм жалгыз инсанды,

      А бул инсан ата-энем алтындан.

      Талп этип

      Жүзүң сонун чайга салчуу анык балдай,

      Көздөрүң кара кочкул карагаттай.

      Кандай адам деги сени жаратты экен.

      Бир өзүңөн нур чачырайт шам чырактай.

      Эсиңдеби жолуканбыз кан базардан.

      Бактылуумун бул өмүрдө оо жараткан.

      Мен ыраактан өзүң менен тиктешем,

      Оорум бар, тартынам уялчактык жараттан.

      Сүйүү