Ⴅაცი, ვაციკი – მამალი თხა, ბოტი (იხილე Ⴇხასთან).
Ⴅაცირემი – ხარირემი, ანუ ჯიხვი.
Ⴅაცისწვერა – (ბალ.).
Ⴅაჭარი – საქონელთ მოფარდული.
Ⴅაჭრობა – საზოგადოობა ვაჭართა. // მოფარდულობა, აღებ-მიცემა.
Ⴅაჭრობა – (ვვაჭრობ) მოფარდვა და განფარდვა სავჭროთა.
Ⴅაჭრული – საკუთნავი, საფერი ვაჭართა.
Ⴅახ! Ⴅახაქ! – ნახე Ⴅაშა!
Ⴅახმი, ვახმიათი – ეკლესიის შეწირული მამული სარგოს მომცემი, ვითარ სახლნი, ვენახი, სახნავი, მტილი, კაპილიონი და მისთანანი.
Ⴅახშამი – მწუხრის შემდგომი ნადიმი (ნახე Ⴑერი).
Ⴅახში – გარდამეტებული სარგებელი ვალისა, აღნადგინება.
Ⴅეგი – სათამაშო კოჭი, ცხურის ფეხის ძუალი, ხოლო ზროხათასა ჰქვიან კორნატი.
Ⴅედრება – (ვევედრები) ხვეწნა, თხოვა, აჯა.
Ⴅედრი – აჯა, სახვეწარი, სათხოვარი. // დავედრებული, დაბარებული, ნამცნები, შეკვეთილი.
Ⴅეება – საოცერა, დიდი რამ უზომოდ.
Ⴅეზირი – ვაზირი, მესაიდუმლოვე, თანაგანმზრახი, თანამზრახველი.
Ⴅელი – კორდი, მინდორი, ტრამალი.
Ⴅელის – ყრდელი ვენახის ღიჭას ჰგავს და მწარეა.
Ⴅელობი – ვაკე, ბარი ადგილი.
Ⴅელური – გარეული, მინდურისა; თაფლი ველური (ნახე Ⴇაფლი).
Ⴅელური ვირი – კანჯარი.
Ⴅენახი – მტილი საყურძნე, ზვარი. // ზოგჯერ ჰნიშნავს ვაზსა.
Ⴅეჟანი – შავმოიისფრო (Ⴐუხთან ნახე).
Ⴅერ, ვერა – უკუთქმითი ზმნისზედა, მნიშვნელი შეუძლებლობისა, ხოლო არა – უნდომელობისა, ამის გამო ვერ იხმარების ნაცუალად ზმნისა არა ძალმიძს, არ შემიძლია, მაგალითად, ვერ დავდივარ, ვერ დავსწერ, არ დავდივარ, არ დავსწერ.
Ⴅერაგი – მზაკვარი, ხელოვანი, მცბიერი.
Ⴅერაგობა – მზაკვარება, მანქანება.
Ⴅერანა – უშენი, უმკჳდრო, ნაოხარი ადგილი.
Ⴅერარა,