Savoy Cinayeti. Пер Валё

korkunçtu,” derken hiç de samimi değildi.

      “Son birkaç gündür bunu uzun uzadıya düşünmüş olmalısınız.”

      “Evet, tabii ki.”

      “Ama adamı net bir şekilde gördünüz. Ondan tarafa bakıyordunuz. Dış görünüşü nasıldı?”

      “Eh, ne diyebilirim ki? Son derece sıradandı.”

      “Ne tür bir izlenim edindiniz? Gergin miydi? Yoksa gözü dönmüş gibi miydi?”

      “Yani, gayet sıradan görünüyordu. Oldukça sıradan.”

      “Sıradan mı?”

      “Evet, basit biri. Aramızda yoktur böyleleri.”

      “Adamı görünce ne hissettiniz?”

      “Hiçbir şey, tabancayı çekene kadar. Ondan sonra korktum.”

      “Silahı gördünüz mü?”

      “Tabii. Normal tabancaydı.”

      “Ne çeşit olduğunu söyleyemez misiniz?”

      “Tabancalardan anlamam. Ama namlusu vardı. Bayağı uzundu. Kovboy filmlerinde kullanılan silahlara benziyordu.”

      “Peki adamın yüz ifadesi hakkında ne söyleyebilirsiniz?”

      “Hiçbir şey. Dedim ya, gayet sıradandı. Kıyafetlerini daha net inceledim ama bundan bahsetmiştim zaten.”

      Månsson adamın eşkâlini almak için kadını daha fazla zorlamaktan vazgeçti. Kadın anlattıklarından daha fazlasını ya anlatamıyor ya da anlatmıyordu. Månsson garip odada etrafına bakındı. Kadın bakışlarını takip edip şöyle dedi, “Bu koltuk grubu bayağı göz alıcı, değil mi?”

      Månsson başıyla onayladı ve kim bilir kaça mal olmuştur diye düşündü.

      “Kendim aldım,” dedi kadın gururla. “Finncenter’dan.”

      “Her zaman burada mı yaşıyorsunuz?” diye sordu Månsson.

      “Malmö’deyken başka nerede yaşayacağız?” diye sordu kadın mahcup bir şekilde.

      “Peki Malmö’de değilken?”

      “Estoril’de bir evimiz var. Kışın orada yaşıyoruz. Viktor sık sık Portekiz’le iş yapıyordu. Bir de Stockholm’de şirketin dairesi var tabii. Gärdet’de.”