Күңел – бакча / Моя душа – цветущий сад. Галия Гайнутдинова. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Галия Гайнутдинова
Издательство: Татарское книжное издательство
Серия:
Жанр произведения:
Год издания: 2020
isbn: 978-5-298-03954-3
Скачать книгу
җанга шифа суын

      Учларыма алып эчәргә.

      Чиләкләрем янга куеп, озак

      Карап торам аның агышын.

      Суларына кушылып агып китә

      Җанымдагы бөтен сагышым.

      Язсын әле димен тагын кайтып

      Шушы чишмәләргә төшәргә.

      Суларына рәхмәт әйтә-әйтә,

      Яңа бер җыр язып китәргә.

      ТӘТЕШЛЕДӘ КАЛАМ

      Тәтешлемә кайтам, юлларымда

      Сагышымны басам җыр белән.

      Газиз җиркәемне кочар булып,

      Акбүз аттай очып үр менәм.

      Тау-урманнар үрелеп дәшә миңа,

      «Саумы» диеп, кырлар эндәшә.

      И Тәтешлем, синдә бар да матур,

      Синдә кошлар, гөлләр сөйләшә.

      Юл буйлары тоташ чәчәк кенә,

      Бәрмеш буе – зифа камышлар.

      «Саумы» диеп сәлам бирер өчен,

      Юлым бүлә дуслар, танышлар.

      Сәламлиләр гөлләр тәрәз аша,

      Бәбкә үлән – койма буйлары.

      Шәһәргә тиң үзәк урамнарга

      Алып керә асфальт юллары.

      Чит җирләрдә яшәп аңладым мин

      Туган якларымның кадерен.

      Бөтенләйгә калам Тәтешледә,

      Үз җиремдә бетмәс кадерем.

      АВЫЛ КИЧЛӘРЕ

      Сагындыра искә төшкән саен

      Авылымның зәңгәр кичләре.

      Моңга тулып җырга әверелә,

      Еллар үткәч, күңел хисләре.

      Әнә авыл кичке зәңгәрлекне

      Сыңар күзен кысып күзәтә.

      Картлар йоклый, яшьләр уенлыкта.

      Уйнасыннар, әйдә, сүз әйтмә.

      Әнә алар җәйге җилсез кичтә

      Учак ягып очкын уйната.

      Сизми алар вакыт үткәнен дә,

      Кайчакларда хәтта таң ата.

      Хезмәтеннән кайткан егетләрнең

      Кызлар җырлап өзә үзәген.

      Уйный гармун, дәртле көй ритмына

      Кушылмыйча җаннар түзәме?

      Ялт-йолт килеп, гармун телләрендә

      Ай нурлары әнә биешә.

      Кызлар уртасында гармун уйнау

      Егетләргә бигрәк килешә.

      Такмакларның юк ниндие генә,

      Уеннар да монда төрлечә.

      Әнә анда берсе мәзәк сөйли,

      Кызык табып, кызлар көлешә.

      Тормыш кайный монда, бар да артист,

      Монда бар да сәнгать сөюче.

      Тамашалар залы кирәк түгел,

      Кирәк түгел бәя бирүче.

      Сабантуйлар гөрли, җәйләр җитсә,

      Кичке уенлыкны тутырып.

      Бөтен халык бәйрәм иткән чакта

      Буламы соң өйдә утырып?

      Авыл халкы бәйрәм итә белә,

      Кемдә – гармун, кемдә кубыз бар.

      Талантларны читтән эзлисе юк,

      Үзебездә үсә йолдызлар.

      Җырлап-биеп авыл кичләрендә,

      Остаралар егет һәм кызлар.

      Дөнья сәхнәсенә күтәрелә

      Авылларда үскән йолдызлар.

      СИНДӘ БАР ДА МАТУР

      Асфальт юллар мине алып кайта

      Тәтешлегә – туган ягыма.

      «Каршы ал син, газиз җирем!» диеп

      Кайтып киләм балачагыма.

      И Тәтешлем, синдә бар да матур,

      Сызылып ата синдә ал таңнар.

      Гөрләп үтә җәен Сабантуйлар,

      Җанга