Капернiк у Гарце. Яўген Аснарэўскі

вадой.

      У чорных вёсках горкі вадапой.

      ***

      Ну і зоркі шукаю тут.

      Я ж астраном, ясна халера.

      Зорка ёсць сапраўды.

      Чырвоная! Бах!

      Які цікавы выпадак!

      На каралеўскім замку.

      На шпілі высокім

      Ну, адным словам…

      Калі ты гуляеш з мясцовай паненкай

      Вуліца ўся расцвітае,

      Але ў цэлым нейкі цяжар.

      Як быццам гіры.

      На ляшках тваіх.

      ***

      Бачыў я тут, як адзін вяшчаў на Ю-Тубе, а пасля ў турме заціх.

      Гавораць, што хацеў ён быць прэзідэнтам.

      Але на ім нейкая ёсць віна.

      Што п'яніць як віноўка

      І замест гэтага хлопца на пасаду меціць ягоная жонка.

      Хто б такое ўявіць мог…

      Не, ёй не выйграць выбары ў Афрыцы.

      Ну а тут – спроба пакажа.

      Хiба пашанцуе…

      Можа быць так…

      Але нешта здаецца мне, што іншы сцэнар ёй час прапануе.

      ***

      Хоць, я толькі чапурысты пан.

      І мару, дарэчы, трымаць пад каленкай паненку.

      З якой шпацырую…

      Або нават іншую бэзу-гарэзу.

      Хоць не Мапасан.

      Не дзікі прыхільнік свята для плоці.

      Ёсць і важнейшыя рэчы ў жыццёвым нашым узвары.

      Ну і вось…

      Я чапурысты пан!

      Бываю тупы і бываю п'яны.

      Драматызую скажаце?

      Тады даведайцеся, як яшчэ я тану ў мясцовым, прыгожым

      балоце.

      Як прыходжу з царквы, дзе бляск крыжоў, што вісяць

      на сьценах…

      Тады даведайцеся, што ўчора ў мяне адключылі ваду

      Так!

      Учора ў мяне адключылі ваду!

      І я бачыў па тэлевізары прэзідэнта