Qaçaqmalçı zirvəsinin sirri. Энид Блайтон

uzatdılar. Uşaqlar Kömürcüyün anasının da içəridə olduğuna çox gec fikir verdilər. Balaca boyu, boz saçları və gözləri olan bu qadın nəhəng kresloda itib-batmış kuklanı xatırladırdı. Enn ona yaxınlaşdı və özünü saxlaya bilməyib:

      – Siz necə də balacasınız! – dedi.

      Cənab Lenuar qəhqəhə çəkdi. Belə görünür, o, həmişə gülmək üçün səbəb tapırdı. Bəzən isə səbəbsiz gülürdü… Cənab Lenuarın xanımı ayağa qalxıb gülümsədi. Boyca Enndən hündür olmazdı, əlləri və ayaqları isə çox xırda idi. Enn hələ böyüklərin arasında belə zərif qadın görməmişdi. Bu, qızın çox xoşuna gəldi. Əlini qadına uzatdı. Xanım Lenuar dedi:

      – Yaxşı ki, gəldiniz. Eşitdim, dama düşən ağac evinizə ciddi ziyan vurub…

      Cənab Lenuar bu dəfə də qəhqəhə çəkdi. Nəsə bir zarafat elədi, kimsə bir şey anlamasa da, hamı nəzakət xatirinə gülümsündü.

      Cənab Lenuar dedi:

      – Ümid edirəm ki, burada vaxtınız xoş keçəcək. Pyer və Meribel sizə qədim şəhəri göstərəcək, ehtiyatlı olacağınıza söz versəniz, başqa maraqlı yerləri də görə biləcəksiniz.

      – Çox sağ olun, – uşaqlar xorla cavab verdilər və yenə cənab Lenuarın süni gülüşü eşidildi. Qəfildən o, Culiana tərəf dönüb dedi:

      – Sənin atan çox ağıllı adamdır, – Culian başa düşdü ki, kişi onu Corcla səhv salır. – Ümid edirəm, qayıtmaq vaxtı çatanda o sizin dalınızca gələcək və biz söhbət eləyə biləcəyik. Onunla bir sahədə təcrübə aparırıq, lakin atan məni bir xeyli qabaqlayıb.

      – Oooo! – Culian ədəblə təşəkkür etdi. Həmin anda xanım Lenuar cingiltili səslə danışmağa başladı:

      – Blok sizə yeməyi Meribelin otağına gətirəcək ki, ərimi narahat etməyəsiniz. O, yemək zamanı danışmağı sevmir, masa arxasında altı uşaq oturubsa, onlardan dinməz dayanacaqlarını gözləmək isə sadəlövhlük olardı…

      Cənab Lenuar yenə güldü. Sonra dedi:

      – Yeri gəlmişkən, Pyer, əvvəllər olduğu kimi sənə təpənin ətəyindəki mağaranın yanında dolaşmağı qadağan edirəm. Eyni zamanda xəbərdar edirəm ki, xüsusən də indi – evdə qonaqlarımız olan vaxt şəhər divarlarına dırmaşmayasan. Bilirsən ki, bu çox təhlükəlidir. Ona görə də qanıqaralıq yaratmağa ehtiyac yoxdur. Mənə söz verirsən?

      Kömürcük etiraz etdi:

      – Mən şəhər divarlarına dırmaşmıram. Çünki heç vaxt özümü təhlükəyə atmaram.

      – Sən bəzən özünü axmaqlığa qoyursan! – cənab Lenuar bu cavabdan elə bağırdı ki, burnunun ucu ağardı. – İndi isə hamınız rədd olun!

      Belə görünür, cənab Lenuar tamamilə özündən çıxmışdı.

      Qorxmuş uşaqlar – Culian, Dik, Enn və Corc qaçıb otaqdan çıxdılar, Meribellə Kömürcük də onların arxasınca gəldilər. Qapını bərk-bərk bağlayan Kömürcük sevincdən parıldayan üzünü onlara tərəf çevirib dedi:

      – Mən ona heç nə vəd vermədim. Atalığım bizi əyləncədən məhrum etmək istəyirdi. İlk baxışdan adama elə gəlir, bizim tərəflərdə maraqlı heç nə yoxdur, ancaq araşdırsan, görərsən ki, belə deyil. Mən sizə çoxlu maraqlı yerlər göstərəcəyəm…