“මෙහේ ඉන්න අපේ මිනිහා මොකක් හරි මෙහෙයුමක යෙදිලා හිටියේ, මැරෙන බව දැන ගෙනමයි. මෙයා කොකේසියානු ජාතිකයෙක් නම්, අපි ගනුදෙනු කරන්නේ අලුත්ම වර්ගයේ මරාගෙන මැරෙන බෝම්බ කාරයන් එක්ක. මීට ඉස්සර කිසිම කෙනෙක්ට මුණ ගැහිලා නැති විදිහේ.”
“ප්‍රශ්නය මේකයි. පිපිරෙන වෙලාවේ කොකේසියානු ජාතිකයින් කී දෙනෙක් අපරාධය සිදු වෙච්ච ස්ථානයේ හිටියද? කවුරු හරි ඒ ගැන හොයලා බලන්න.”
“අපි බලමු විසිරිලා ගිය දත් කීයක් සහ අස්ථි කොච්චර අපිට හොයා ගන්න පුලුවන්ද කියලා. ඩීඑන්ඒ පරීක්ෂනයට ඒවා ඔක්කොම අයින් කරගෙන යවන්න. කොකේසියානු සම්භවයක් තියන අයිතිකාරයෙක් නැති ශරීර කොටස් අපිට හම්බවෙයිද කියලා බලමු.”
“අධිකරණ වෛද්‍යවරු ඒ ගැන සතුටු වෙන්නේ නැහැ, සර්. එයාලට ඒකට සති ගානක් නෙමෙයි, මාස ගානක් යයි.”
“එයාලා හිතන දේ ගණන් ගන්නේ කවුද? ඒකට කරන්න දෙයක් නැහැ; අපි මෙතන අලුත් දෙයක පටන් ගැම්මේ ඉන්න පුළුවන්. අලුත් ත්‍රස්තවාදී සංවිධානයක් හරි, අළුතෙන් ගැලවිලා ගිය කණ්ඩායමක් හරි, වෙන්න පුළුවන්. ඒක එහෙම නම්, කොකේසියානු ජාතිකයෙක් ඉරාක දෙපාර්තමේන්තු සාප්පුවක පුපුරවා ගන්නේ ඇයි?”
“ඒකෙ කිසිම තේරුමක් නැහැ! ක්‍රිස්තියානි කට්ටිය කාරනාවන් ඔප්පු කරලා පෙන්නන්න, එහෙම දේවල් කරන්නේ නැහැ කවදාවත්.”
“කවුරුහරි කණ්ඩායමක් තාම වගකීම භාර අරගෙන තියනවද?”
“නැහැ, සර්, සුපුරුදු කණ්ඩායම්වලින් කිසිම කෙනෙක් නැහැ.”
“ඔයා අපේ මූලාශ්‍රවලට දුරකථන ඇමතුමක් දීලා එයාලගෙන් ඇහුවද?”
“අපි දැන් කතා කරන කොට ඒ දේ සිද්ධ වෙනවා, සර්, ඒවගේම එක් එක් නිලධාරීයා එයාලගේ ඔත්තුකාරයන් ගෙන් හිටන් අහලා බලනවා. නමුත් කිසිම දෙයක් නැහැ… අවම වශයෙන්, තවම නැහැ.”
∞
කළු ඇඳුමෙන් සැරසී සිටි පිරිස්, ස්වර්ණාභරණ ප්‍රදර්ශන කුටි කොල්ල කෑ අතර ඒවායින් වැඩි ප්‍රමාණයක්