Spis treści
Jezus – jedyny zapomniany syn Boga
Oświecona organizacja to czysta harmonia
Osobowość – rozkruszanie węgla
Oczyszczanie buntowniczych dusz
Sumienie – trumna dla świadomości
Naśladownictwo to twoja śmierć
Jezus – jedyny zbawca, który prawie ocalił siebie
Obserwacja, świadomość, uważność – prawdziwa trójca
Świadomość jest nagrodą samą w sobie
Nauka plus religia – dynamiczna recepta na przyszłość
Pozytywne nastawienie – filozofia dla oszustów
Magia szacunku do samego siebie
Międzynarodowy Ośrodek Medytacji OSHO
Tytuł oryginału: The Magic of Self-Respect
Redakcja: Agnieszka Niegowska
Korekta: Adam Osiński
Projekt okładki: Pola Rusiłowicz Kav Studio
Zdjęcie na okładce: © ViSnezh / Shutterstock.com
Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej publikacji nie może być powielana ani rozpowszechniana za pomocą urządzeń elektronicznych, mechanicznych, kopiujących, nagrywających i innych bez uprzedniej zgody właściciela praw.
Copyright © 1984, 2011 OSHO International Foundation, www.osho.com/copyrights
Copyright © for Polish translation by Bogusława Jurkevich, 2020
Copyright © for Polish edition by Wydawnictwo Czarna Owca, Warszawa 2020
Książka jest zapisem serii oryginalnych przemówień Osho wygłoszonych na żywo przed publicznością. Rozmowy w tym wydaniu były wcześniej publikowane jako From Ignorance to Innocence, chapters #16-30. Wszystkie przemówienia Osho zostały opublikowane w całości jako książki i są również dostępne jako oryginalne nagrania audio. Kompletne archiwum tekstów OSHO i nagrań audio można znaleźć w Internetowej Bibliotece OSHO www.osho.com/Library.
OSHO® jest zarejestrowanym znakiem handlowym Osho International Foundation,
www.osho.com/trademarks.
Wydanie I
ISBN 9788381432191
Konwersję do wersji elektronicznej wykonano w systemie Zecer.
Seria książek Osho „PRAWDZIWE ŻYCIE” bazuje na odpowiedziach na pytania zadane Osho przez uczestników spotkań medytacyjnych, którzy przybyli z całego świata.
Osho tak się wyraził na temat zadawania pytań:
Jak zadawać pytania, które mają znaczenie? Nie pytania intelektualne, lecz egzystencjalne. Nie takie, które pozwolą pozyskać nową wiedzę, ale takie, które pomogą prawdziwie żyć. Trzeba zapamiętać kilka wskazówek.
Bez względu na to, o co pytasz, nigdy nie zadawaj stereotypowych pytań. Pytaj o to, co aktualnie dotyczy ciebie, co ma dla ciebie znaczenie, co ma szansę cię zmienić. Zadawaj pytania, od których zależy twoje życie.
Nie stawiaj książkowych, zapożyczonych pytań. Nie przypominaj sobie pytań zadawanych w przeszłości, bo zada je twoja pamięć, nie ty sam. Nie istnieje prawdziwa odpowiedź na zapożyczone pytanie. Nawet jeśli ją otrzymasz – ani ona nie dotrze do ciebie, ani ty nie dotrzesz do jej sedna. Zapożyczone pytania są bez znaczenia. Zadawaj pytania, które ty chcesz zadać naprawdę. A mówiąc „ty”, mam na myśli ciebie w tej konkretnej chwili, tu i teraz. Pytając o coś, co nurtuje cię w danej chwili, zadajesz pytanie egzystencjalne, które pochodzi nie z twojej pamięci, ale z twojej istoty.
Nie zadawaj pytań o to, co po usłyszeniu odpowiedzi nie spowoduje w tobie żadnej zmiany. Ktoś może na przykład zapytać o Boga: „Czy Bóg istnieje?”. Postaw to pytanie tylko wtedy, kiedy odpowiedź może cię zmienić. Jeśli dowiesz się, że Bóg istnieje, spowoduje to w tobie zmiany idące w jakimś kierunku, a jeśli okaże się, że nie istnieje – zmiany pójdą w inną stronę. Jeśli jednak udzielona ci odpowiedź nie spowoduje w tobie żadnych zmian, to okaże się, że pytanie nie miało żadnego znaczenia. Wynikało z ciekawości, nie z potrzeby poszukiwania.
Pamiętaj więc, żebyś pytał tylko o to, co jest dla ciebie ważne. Wtedy odpowiedź będzie miała dla ciebie wartość.
Dokument chroniony elektronicznym znakiem wodnym
20% rabatu na kolejne zakupy na litres.pl z kodem RABAT20
„Szacunek” to jedno z najpiękniejszych słów. Jednak nie ma ono nic wspólnego z uhonorowaniem, a takie właśnie znaczenie zwykle mu nadajemy. Szacunek oznacza, że patrzysz dokładniej, przyglądasz się, szacujesz. Takie jest dosłowne znaczenie i nie ma tam mowy o uhonorowaniu. Chodzi o to, by przyjrzeć się czemuś dokładnie, głęboko.
Kiedyś znałeś swoje prawdziwe ja. Znałeś je, zanim stałeś się częścią społeczeństwa, kultury, cywilizacji. Nieprzypadkowo ludzie wspominają swoje dzieciństwo jako najpiękniejszy okres życia. Jest to jednak pamięć przyćmiona; wielu dni z czasów wczesnego dzieciństwa nie pamiętasz – posiadasz jedynie ich mgliste wspomnienie, pewien szczególny aromat, jakiś cień.
Jeśli masz w sobie szacunek, jeśli ponownie się przyjrzysz i wejdziesz głęboko w swoją egzystencję, odnajdziesz moment, w którym zacząłeś zatracać swoje ja na korzyść budowania ego. Ten moment wszystko rozjaśni, bo kiedy dostrzeżesz, czym jest ego, cała wcześniejsza gra się skończy.
Osho, Magia szacunku do siebie
Poszukiwania trudno uchwytnej