Тик рәхәттән китмиләрдер инде, –
Аптырагач, туйгачтыр инде.
Үземнең дә төрле чаклар була,
Туйган чаклар була иленнән,
Юк, иленнән түгел, мескенлектән, –
Мескенлектән башлар иелгән.
Сорыйм кайчак: бу башымны, Ходай,
Берәр җиргә олактыр әле!..
Белмим, кемнәр акыллырактыр да,
Белмим, кемнәр дурактыр әле?!
14.12.09
Янгантауның баскычлары
Янгантаудан карап торам:
Юрүзән – инеш кенә.
Һаман ага икән әле
Шул инеш килеш кенә.
Янгантауның баскычлары
Сыгылмалы, бормалы;
Ә Юрүзән нечкә билле –
Карап кына тормалы!
Юрүзәнгә гашыйк булган
Көннәрем дә бар иде:
Яннарына төшкәнем дә,
Менгәнем дә бар иде.
Ә чынында, Юрүзән ул
Салкын сулы, мул сулы.
Сагынганбыз – әллә шуңа
Ул да, мин дә моңсумы?
Юрүзәнгә төшеп барам:
Хәлем көтәрлек түгел.
Баскычлары бигрәк биек –
Төшеп җитәрлек түгел.
Төшеп җитәрлек түгел шул,
Төшсәң, менәрлек түгел.
Хәер, менмәслек тә түгел:
Менсәң, үләрлек түгел.
Әгәр менмәсәм, калырмын
Мин Юрүзән янында.
Үз янында калдырасы
Килә бугай аның да…
Янгантауның баскычлары
Безнең өчен чүп кенә.
Төшәбез дә, менәбез дә…
Хәл алыйк та чүт кенә.
Янгантауның баскычлары
Бер мең дә биш – санадым.
Үзем төштем, үзем мендем,
Үзем санап карадым.
Калмады кадерләре…
Ул чак шигырь онытылган булыр,
Җирдә беткән булыр шагыйрьләр.
Шигъриятнең алтын чоры
Тын гына үтеп бара,
Шигырьләр арта барса да,
Шагыйрьләр бетеп бара.
Булганнарының да әнә
Калмады кадерләре, –
Булсалар да алар илнең,
Милләтнең бәгырьләре.
Калмады шул кадерләре,
Калмады кирәкләре…
Шуңа күрә күпләренең
Түзмәде йөрәкләре.
Кем аракы белән басты
Йөрәгенең янганын:
Күрмәс өчен бу дөньяның
Фәхешлеген, ялганын…
Кемнәрдер эчеп үлде дә,
Булмаганга кадере.
Кемдер хәбәрсез югалды:
Ни эзе, ни кабере.
Кемнәрдер шигырь язуны
Бөтенләй дә ташлады,
Чөнки язмаган килеш тә
Әйбәт яши башлады.
Кемдер яза: язганнары –
Ташка үлчим язмалар.
Язма, дип булмый аларга,
Шуңа күрә язалар…
Төшермәдекме үзебез
Шигъриятнең кыйммәтен?
Кадерсез шагыйрьләре без
Кадерсез бер милләтнең…
Сөеклебез Шигърияткә
Тагын ни яный инде?!
Татарның соңгы шагыйре
Булмасам