แต่ตอนนี้ เมื่อพระนางทรงลืมพระเนตรขึ้น โลกตรงหน้าแตกต่างออกไป พื้นดินแข็งและเย็น และผู้ที่อยู่ตรงหน้าพระนาง และกำลังยืนขึ้นช้า ๆ ไม่ใช่ธอร์ แต่เป็นปิศาจชั่วร้าย ราชาแม็คคลาวด์ พระองค์ทรงเสร็จธุระกับพระนางแล้ว และประทับยืนขึ้นช้า ๆ ทรงสวมสนับเพลา แล้วทอดพระเนตรมองลงมาด้วยความพอพระทัย
ความทรงจำกลับคืนมาสู่พระนางทันที ทรงยอมศิโรราบต่อแอนโดรนิคัส แต่มันกลับทรยศ พระนางทรงถูกราชาแม็คคลาวด์ทำร้าย พระปรางแดงเมื่อทรงจำได้ว่าพระนางทรงไร้เดียวสาเพียงใด
ราชินีเกว็นโดลีนทรงนอนนิ่ง เจ็บปวดรวดร้าวไปทั้งพระวรกาย พระทัยสลาย และทรงอยากจะตายยิ่งกว่าครั้งใดในชีวิต
พระนางทรงเบิกพระเนตรกว้างขึ้นและเห็นกองทัพของแอนโดรนิคัส ทหารมากมายต่างกำลังมองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ความอับอายของพระนางยิ่งล้ำลึก พระนางไม่น่ายอมศิโรราบให้แก่ปิศาจร้ายตนนี้ พระนางน่าจะยืนหยัดต่อสู้ น่าจะทรงฟังเจ้าชายเคนดริคและคนอื่น ๆ แอนโดรนิคัสหลอกพระนางด้วยสัญชาตญาณการเสียสละของพระนาง และทรงหลงเชื่อมัน ราชินีทรงอยากจะเผชิญหน้ากับมันในสนามรบ ถึงแม้จะต้องสิ้นพระชนม์ แต่อย่างน้อยพระนางก็จะสิ้นพระชนม์อย่างมีเกียรติและศักดิ์ศรี
ราชินีเกว็นโดลีนทรงรู้แน่ชัดเป็นครั้งแรกในชีวิตว่าพระนางทรงกำลังจะสิ้นพระชนม์ แต่นั่นกลับไม่ทำให้ทรงกังวลพระทัยอีกต่อไป พระนางทรงไม่ใส่พระทัยกับความตายอีกแล้ว ทรงสนพระทัยเพียงได้ตายด้วยวิถีของพระนาง และยังทรงไม่พร้อมที่จะตาย
ขณะที่พระนางทรงนอนนิ่งอยู่นั้น ราชินีเกว็นโดลีนทรงแอบกำดินไว้ในพระหัตถ์ข้างหนึ่ง
“เจ้าลุกขึ้นได้แล้ว” ราชาแม็คคลาวด์สั่งด้วยสุรเสียงแหบห้าว “ข้าเสร็จเรื่องกับเจ้าแล้ว ถึงตาคนอื่นบ้างแล้ว”
ราชินีเกว็นทรงกำดินในพระหัตถ์แน่นจนข้อนิ้วพระหัตถ์ขาว และทรงภาวนาให้มันได้ผล
พระนางทรงดีดตัวหมุนพระองค์อย่างรวดเร็วแล้วขว้างดินในพระหัตถ์ใส่พระเนตรราชาแม็คคลาวด์
พระองค์ทรงไม่คาดคิด และส่งเสียงร้องออกมา พลางผงะเซถอยหลัง ยกพระหัตถ์ขึ้นปัดดินออกจากพระเนตร
ราชินีเกว็นทรงอาศัยจังหวะนั้น พระนางทรงเติบโตขึ้นมาในราชสำนัก มีอัศวินเป็นผู้เลี้ยงดู พวกเขามักจะสอนให้พระนางทรงโจมตีซ้ำ ก่อนที่ศัตรูจะมีเวลาตั้งตัว และยังสอนบทเรียนที่พระนางจะไม่มีทางลืม ไม่ว่าจะทรงมีอาวุธหรือไม่ จะต้องทรงมีอาวุธเสมอ พระนางทรงสามารถใช้อาวุธของศัตรูได้
ราชินีเกว็นทรงคว้าพระแสงมีดสั้นจากรัดพระองค์ของราชาแม็คคลาวด์ เงื้อขึ้นสูงแล้วจ้วงแทงลงที่หว่างขา
ราชาแม็คคลาวด์ส่งเสียงร้องดังออกมา เลื่อนพระหัตถ์จากพระเนตรลงไปคว้าที่หว่างพระเพลา โลหิตไหลทะลักลงมาระหว่างพระเพลาของพระองค์ เมื่อทรงดึงพระแสงมีดสั้นออก พลางอ้าโอษฐ์ค้างด้วยความเจ็บปวด
ราชินีเกว็นโดลีนทรงพอพระทัยที่ทรงสามารถทำการแก้แค้นเล็ก ๆ นี้ได้ แต่แล้วพระนางกลับต้องประหลาดพระทัย บาดแผลที่น่าจะทำให้คนอื่นล้มคว่ำลงไปแล้ว กลับไม่ได้ทำให้ราชาแม็คคลาวด์ช้าลงเลย พระองค์ทรงเป็นปิศาจที่ไม่สามารถหยุดยั้งได้ พระนางทรงสร้างบาดแผลฉกรรจ์ ตรงที่ ๆ พระองค์สมควรจะได้รับ แต่มันไม่ได้ฆ่าพระองค์ ไม่แม้แต่จะทำให้พระองค์ทรุดลงด้วยซ้ำ
ราชาแม็คคลาวด์กลับทรงถือพระแสงมีดสั้นเล่มนั้น ที่มีโลหิตไหลหยด พลางยิ้มเยาะด้วยแววอาฆาต พระองค์ทรงก้าวเข้าใกล้ กำพระแสงไว้แน่นด้วยพระหัตถ์สั่นเทา ราชินีเกว็นโดลีนทรงรู้ว่าเวลาของพระนางมาถึงแล้ว อย่างน้อยที่สุดพระนางก็จะได้ตายพร้อมกับความพอพระทัยเล็ก ๆ นี้
“ข้าจะเฉือนหัวใจเจ้าออกมาป้อนให้เจ้ากิน” ราชาแม็คคลาวด์ตรัส “เตรียมตัวรับความเจ็บปวดที่แท้จริงเถิด”
ราชินีเกว็นโดลีนทรงเตรียมรับพระแสงที่กำลังจะแทงลงมา