Zabawy logopedyczne na cztery pory roku. Dorota Krupa. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Dorota Krupa
Издательство: OSDW Azymut
Серия:
Жанр произведения: Учебная литература
Год издания: 0
isbn: 978-83-7850-388-0
Скачать книгу
title>Dorota Krupa Jolanta PszczółkaZabawy logopedyczne na cztery pory rokuScenariusze do zajęć grupowych dla dzieciw wieku przedszkolnym
Kraków 2010

      Wstęp

      Drodzy Czytelnicy,

      oddajemy w wasze ręce zbiór scenariuszy, które wykorzystywałyśmy podczas zajęć logopedycznych prowadzonych w przedszkolach i w poradni psychologiczno-pedagogicznej.

      Scenariusze zawierają ćwiczenia oddechowe, usprawniające aparat artykulacyjny, ćwiczenia w naśladowaniu dźwięków z otoczenia, sprzyjające prawidłowej realizacji samogłosek i spółgłosek. Celem naszych zajęć było kształtowanie poprawnej wymowy, wzbogacanie słownictwa i wiedzy o środowisku oraz nauka konstruowania wypowiedzi u dzieci w wieku przedszkolnym.

      Wiemy, że rozwój mowy nie jest procesem wyizolowanym, lecz ściśle związanym z rozwojem ruchowym i poznawczym dziecka, stąd wiele ćwiczeń wspomagających rozwój motoryki dużej i małej, świadomości fonologicznej, percepcji wzrokowej, pamięci i uwagi.

      Wszystkim ćwiczeniom nadawałyśmy formę zabawy, aby dzieci chętnie i aktywnie w nich uczestniczyły.

      Życzymy radosnej i owocnej pracy.

Autorki

      JESIEŃ

      Scenariusz 1

      Cele:

      – Kształtowanie uwagi słuchowej.

      – Kształcenie rozumienia treści słuchanego tekstu.

      – Integracja grupy.

      – Kształtowanie pojęcia liczby naturalnej.

      – Wydłużanie fazy wydechowej.

      – Usprawnianie aparatu artykulacyjnego.

      – Wyrabianie umiejętności naśladowania dźwięków z otoczenia.

      – Usprawnianie analizy i syntezy wzrokowej oraz koordynacji wzrokowo–ruchowej.

      – Wyrabianie sprawności manualnej i ruchowej.

      Pomoce:

      – kukiełki (miś, kogucik, pies, królik),

      – obrazki z misiem do kolorowania (zob. zał., s. 13),

      – książka Cz. Janczarskiego Przygody i wędrówki Misia Uszatka,

      – kredki świecowe,

      – farby.

      Przebieg zajęć:

      1. Integracja grupy:

      – zapoznanie się z misiem Łatkiem,

      – nauka piosenki powitalnej (na melodię Panie Janie)

      Witaj misiu, witaj misiu,

      jak się masz? Jak się masz?

      Wszyscy cię witamy,

      Wszyscy cię kochamy,

      Bądź wśród nas, bądź wśród nas.

(źródło: M. Bogdanowicz, M. Barańska, E. Jakacka, Od piosenki do literki, Fokus, Gdańsk 1997)

      2. Przedstawienie kukiełkowe pt. Przyjaciele (na podstawie I rozdziału książki Przygody i wędrówki Misia Uszatka Cz. Janczarskiego).

      3. Rozmowa na temat przedstawienia:

      – Jakie zwierzęta występowały?

      – Czy dzieciom podobało się zachowanie zwierząt?

      – Kto to jest prawdziwy przyjaciel?

      4. Przeliczanie zwierząt (każde dziecko).

      5. Ćwiczenia ortofoniczne.

      Naśladowanie głosów zwierząt:

      Miś – mmm.

      Kogucik – kukuryku.

      Pies – hau, hau.

      6. Ćwiczenia ruchowe.

      Dzieci poruszają się jak zwierzęta:

      Miś – powolny marsz z wysoko unoszonymi kolanami.

      Kogucik – bieganie i machanie rękoma (jak skrzydłami).

      Pies – chodzenie „na czworakach”.

      Zając – „kicanie”.

      7. Ćwiczenia aparatu artykulacyjnego:

      Mlaskanie, oblizywanie warg, „mycie” podniebienia, policzków i dolnych dziąseł językiem.

      8. Ćwiczenia oddechowe:

      – „miś zasypia” – wdech nosem, powolny, długi wydech ustami,

      – „miś sapie” – na wydechu ssss…,

      – „miś chrapie” – chrapanie na wdechu i wydechu.

      9. Kolorowanie obrazka z misiem kredkami świecowymi, następnie zamalowywanie arkusza farbą (tworzenie tła).

      Scenariusz 2

      Cele:

      – Kształcenie uwagi słuchowej.

      – Rozwijanie ekspresji ruchowej i mimicznej.

      – Usprawnianie motoryki warg, języka, żuchwy.

      – Wydłużanie fazy wydechu.

      – Ćwiczenie koordynacji słuchowo-ruchowej.

      – Nauka syntezy i analizy sylabowej.

      – Rozwijanie sprawności manualnej.

      – Nauka definiowania – budowanie pojęć na podstawie cech.

      Pomoce:

      – wiersz J. Brzechwy pt. Na straganie,

      – rysunki warzyw (zob. zał., s. 16–17),

      – wyszorowane, naturalne warzywa: ziemniaki, buraki, marchewki, pietruszki, cebule,

      – wiklinowy koszyk,

      – plastelina, patyczki, włóczka w różnych kolorach.

      Przebieg zajęć:

      1. Wysłuchanie wiersza J. Brzechwy pt. Na straganie.

      2. Rozmowa na temat wiersza:

      – Gdzie znajdują się warzywa?

      – Jakie warzywa występują w wierszu?

      – Jak zachowywały się warzywa?

      – Które okazało się najmądrzejsze?

      3. Naśladowanie ruchów i min warzyw z wiersza. Prowadzący czyta odpowiednie wersy z wiersza, robi miny takie jak warzywa na rysunkach, dzieci naśladują.

      4. Ćwiczenia aparatu artykulacyjnego i oddechowe.

      Dzieci „jedzą” zupę jarzynową. Najpierw dmuchają – bo jest gorąca (wdech nosem – krótko, wydech ustami – długo). Zupa jest pyszna – dzieci udają, że jedzą, mlaskają, oblizują wargi, myją językiem zęby na górze i na dole, od środka i od zewnątrz, myją językiem podniebienie.

      5. Rozpoznawanie warzyw na podstawie opisu.

      Prowadzący podaje cechy, dzieci odgadują, jakie to warzywo.

      Ma głowę złożoną z wielu liści (kapusta).

      Jest podłużna, blada, ma zieloną czuprynkę (pietruszka).

      Jest gruby, czerwony i ma ogonek (burak).

      Ma dużo żółtych i białych sukienek, ludzie przy niej płaczą (cebula).

      6. Zabawa ruchowa pt. Cebulka i buraczek.

      Dzieci trzymają się za ręce, tworzą koło. W środku